ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουν περασει 3 μηνες απο τη μερα που ξεκινησα στη νεα δουλεια μετα απο 2 χρονια ανεργη. Επιτελους θα ζησω σκεφτηκα. Μου λενε και το μισθο. Ικανοποιτικος. Και ερχετε η πρωτη κρυαδα μολις ξεκινησα. Ξερετε μιλαμε παντα για μικτα! Το καταπινω και με ενημερωνουν για τη δουλεια μου. Ενα δυο αρχεια καθημερινα με ειδη αποθηκης. Γενικοι κωδικοι που πρεπει να ξεκαθαρισουν απο πολλαπλες εγραφες και να ξεχωριζονται ανα προμηθευτη και ετσι να τους τα δινω σε excel. Και ολα αυτα με το ματι ενα ενα. Το 8ωρο γινεται 10ωρο και στις 2 βδομαδες τα ενα δυο αρχεια την ημερα γινονται εφτα οχτω εννια. Πρωι μεσημερι απογευμα βραδυ με σημειωματαριο και excel ανοιχτα. Αυτη ειναι η ζωη μου. Με τα ματια μου να τσουζουν απο την οθονη και το κλαμα. Και η απαντηση τους οτι δεν προλαβαινω μοναδικη . Προσωπικη και κοινωνικη ζωη ανυπαρκτες βοηθεια καμια απο κανενα. Οχι δε ζω δεν υπαρχω καν ειμαι ενα φαντασμα 37 ετων που δεν αντεχει την υπαρξη του. Οποιος ξερει ας βοηθησει σας παρακαλω μια ιδεα μια γνωμη να κερδισω λιγο χρονο λιγη ζωη. Συγνωμη αλλα δεν αντεχω δεν υπαρχω δε θελω να ζω ετσι.