ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπον ειμαι κοντα στα 30 κατι και νιωθω την αναγκη να σας εξομολογηθω μια ιστορια που εζησα το τελευταιο διαστημα.ειχα μια κοπελα που για καποιο λογο αγαπουσε το φευγιο της περισσοτερο απο την σταθεροτητα μου, και της εδωσα αρκετο χωρο ν αλλαξει καποια κομματια του χαρακτηρα της διπλα μου..στο τελος αγαπησε εμενα περισσοτερο απο τον εαυτο της αλλλα εγω δεν μπορουσα να συναινεσω σαυτο το εγκλημα, ποτε δεν μπορεσα.ποτε δεν εβαλα τον εαυτο μου πρωτο και παντα ηθελα να ζουν οι ανθρωποι διπλα μου ελευθεροι χωρις προσωπικα συμφεροντα μπροστα...εστιασα στο να χαριστω στις ελευθερες πτυχες τις πραγματικοτητας και δικαιωθηκα....ενιωσα πως οταν κρατας εναν ανθρωπο δεσμιο σε μερικες αντιληψεις ειτε επειδη σε βολευει ειτε επειδη αραζεις στα ετοιμα και κακως πεπραγμενα εχουν υποδειξει μερικοι αλλοι στο τελος θα σε μισησει...και ειναι θεμα χρονου ποτε θα συμβει αυτο...οσο περνουσε ο καιρος ενιωθα να απελευθερωνομουν να δινω κομματια του εαυτου με παθος στουσ γυρω μου και γνωρισα να καθρεφτιζονται αντιληψεις στην σχεση μου που μας ηθελαν ελευθερους να πιστεψουμε και να δημιουργησουμε δικια μας ιστορια χωρις κανενα στερεοτυπικο ελληνικο, χωρις μικροπρεπειες και μικρα μιση....δυστυχως ομως γυρω μου δεν εβλεπα να αντιλαμβανεται ο κοσμος με την ιδια ταχυτητα τα δεδομενα και δεν ηταν διαθεσιμος στο να ενδιδει σε βαθος σε φιλελευθερες αποψεις...ενιωσα οτι ειχα την ευκαιρια με αυτον τον ανθρωπο πλαι μου να ζησω τα ρευματα που περασαν και που επονταν χωρις καμια αναστολη στον πλανητη..απο τουσ ανθρωποφαγους ζουλου μεχρι τα παιδια των λουλουδιων................................. Η ιστορια ειναι μεγαλη οπως και τα χρονια πολλα, μεγαλη σαν τα βουνα, ενα μικρο της κομματι μου αφησε λιγο χωρο να ελευθερωσω εναν ανθρωπο απο την εν αγνοια καταδικη καποιων αλλων ανθρωπων που υποβαθμισαν τις ελευθεριες τους καταβαθος και δεν πιστευουν στον εαυτο τους και καταφερα να την πεισω να φυγει να επενδυσει στο λαμπρο της μυαλο σε πολυ υψηλη θεση .....Δεν υπηρξα ποτε εγωιστης με το χαρισματικο της μυαλο...πρεπει να αγαπαμε αυτο που αφηνουμε σε γενικες γραμμες και να επενδυουμε στους ανθρωπους..εχουμε να κερδισουμε απο τους αλλους διπλα μας,και οχι εξαναγκαζοντας τους να μενουν διπλα μας με απωλειες,οι ανθρωποι δεν ειναι κτημα κανενος,να το θυμαστε οταν γνωρισετε καποιον η καποια αυριο και σας ζητησει περισσοτερο χωρο να μην την πνιξετε, οσα πολλα και αν ειναι τα καλη του..αφηστε του χωρους σας παρακαλω..μονο ετσι γινεται..