ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας!είμαι μια μαμά με 2 αγόρια και περιμένω και την κόρη μου σε 3 μήνες.Το πρόβλημα μου είναι ότι η εγκυμοσύνη αυτή δεν ήταν πρόγραμματισμενη αλλα απλά προέκυψε. Τα οικονομικά μας είναιχάλια. Εγώ είμαι άνεργη και ο άντρας μου δουλεύει part time.Επίσης μένουμε στο ίδιο σπιτι με τα πεθερικά μου γιατί ο μισθος του άντρα μου δε φτάνει ούτε για το γάλα των παιδιών. Το σπίτι είναι επίσης πολύ μικρό. Το ένα μας παιδί κοιμάται στην ίδια κρεβατοκαμαρα με μας και το άλλο στον καναπέ του σαλονιού. Το σπίτι διαθέτει ακόμα ένα υπνοδωμάτιο για τα πεθερικά μου και δεν υπάρχει άλλος χώρος να εκμεταλλευτουμε για να βάλουμε ένα μικρό κρεβατι και για το μωρό που έρχεται. Νιώθω καταπίεσμενη και εξαρτημενη οικονόμικα από τα πεθερικά. Δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα χωρίς αυτούς και πρέπει να τους ευγνωμονουμε που μας παραχώρησαν το σπίτι τους για να ζήσουμε .το ξέρω ότι δεν πρέπει να είμαι αχάριστη γιατί θα καταλήγαμε στο δρόμο αλλά δε φανταζόμουν πότε έτσι τη ζωή μου χωρίς προοπτική για κανένα καλύτερο μέλλον. Και μέσα σε όλο αυτό το χαμό, δε χαίρομαι την εγκυμοσύνη μου.η πεθερά μου όλο μου την λέει με ατάκες του τυπου:δε σας έφταναν 2,θέλατε και 3ο που δεν έχετε λεφτά ούτε για 2ο βρακι και πρέπει τώρα να πληρώνω εγώ τις βλακειες σας.Το αποτέλεσμα είναι ότι πάλι εμείς και τα παιδιά μας γινόμαστε βάρος και βασιζόμαστε στις πλάτες άλλων. Επίσης, με βρίζει γιατί δεν κάνω δουλειές στο σπίτι αλλά πραγματικά δε μπορώ ούτε τα παιδιά να φροντίσω. Όλη μέρα κάνω εμετούς από την εγκυμοσυνη (ψυχολογικο ειναι)και είμαι σ ένα κρεβάτι με έναν κουβά αγκαλιά. ..