ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι κάτι πανέμορφες κοπέλες(άγγελοι της καθημερινότητας) που συναντώ στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα θέατρα, στα σινεμά, στις συναυλίες και λέω ''τι κρίμα ρε γαμώτο, να μην κάθονται δίπλα μου''. Ή κάπου κοντά μου, τέλος πάντων. Εντάξει, κοντά μου, μπορεί να κάτσουν, αλλά σπάνια δίπλα μου. Θα μου πεις ''όπως ντρέπεσαι εσύ να πας να κάτσεις δίπλα τους, έτσι ίσως να ντρέπονται να κάτσουν κι αυτές, εσύ γιατί δεν το κάνεις;''. Ναι, σωστά, συμφωνώ, απλά εκφράζω ένα μικρό παράπονο. Και δεν το λέω με πονηρή διάθεση, απλά μερικές φορές που κάθονται κάποιες πανέμορφες δίπλα μου, νιώθω ότι παίρνω κι εγώ κάτι από την ομορφιά τους, ότι έστω όσο κρατάει η διαδρομή δεν είμαι πια μόνος, έχω την ψευδαίσθηση ότι αντανακλάται έστω και ελάχιστα η λαμπερή τους ομορφιά πάνω μου. Γλυκές κοπέλες της καθημερινότητας, είστε μια όαση!