ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και ειναι βραδια που θα ηθελα μια αγκαλια και εναν ωμο να γερνω ... να μην μπαινω στο σπιτι και να αντικριζω την σιωπη.Να με νανουριζεις με παραμυθια και ας ειμαι 21.Γιατι ειναι το μονο πραγμα που εχει χρυσοσκονη ακομα ενω τα παντα γυρω γκρεμιζονται.Θα ηθελα ... Παρ'ολα αυτα υπαρχουν αλλες τοσες στιγμες που αγαπω την μοναξια μου.Που δεν περιοριζομαι , που δεν σκεφτομαι την καθε μου κινηση ή να παρω ενα ακομα τηλεφωνημα για να μην μου παραπονεθεις πως σε ξεχασα.Και θα χορεψω μεχρι τελους ,νηφαλια ή μη,θα μιλησω με τις αδελφες ψυχες μου σε αυτο το ερημο παγκακι κατω απο το μαγεμενο δεντρο...θα αγκαλιαστουμε, θα μοιραστουμε ονειρα και ελπιδες....ισως να μην ειναι σαν την δικη σου αγκαλια.Θα το μαθω οταν ερθεις ... και ας μην ξερω τι θελω ...