ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον είχα απέναντί μου. Ακριβώς απέναντι. Ήταν τόσο περίεργο. Όλο το βράδυ ρίχναμε ματιές ο ένας στον άλλον. Εγώ τον κοιτούσα γιατί τον ήξερα (και ποιος δεν τον ξέρει άλλωστε;). Ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο θα ήθελα να συνεργαστώ επαγγελματικά. Μεγάλο ταλέντο. Αυτός δεν ήξερα γιατί με κοιτούσε. Μπορεί και να με γούσταρε, ποιος ξέρει; Κι όμως, παρά τις ματιές, δεν του μίλησα. Και τώρα μένω να σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή αν είχα λίγο παραπάνω θάρρος. Δε βαριέσαι, μπορεί και τίποτα να μην άλλαζε...