ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ως ένα πλάσμα που αγχώνομαι εύκολα και όταν πονάω πονάω πολύ, εδώ και κάποια χρόνια σε συνδυασμό με μια περίοδο ψυχοθεραπείας, εκπαιδεύω τον νου μου σε μια πιο στωική λειτουργία σκέψης. Μπορώ να πω ότι έχω κάνει αρκετή πρόοδο από το 2019. Κάποτε έγραφα σε αυτόν τον ιστότοπο, όλα τα άγχη και τις φοβίες μου. Τον θυμήθηκα πρόσφατα, και σκέφτηκα να αναρτήσω αυτό το κείμενο. Το τελευταίο διάστημα βιωνω κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις, όπως και ευχάριστες. Η αλήθεια ειναι πως στην ζωή συμβαίνουν και τα δύο. Το θέμα δεν είναι τι είναι δυσάρεστο και τι ευχάριστο, το ζήτημα είναι πως αντιμετωπιζεις τις συνθηκες, τι στάση έχεις απέναντι σε αυτές. Αν παρατηρήσετε, όλοι πάνω κάτω έχουν παρεμφερή προβλήματα, ανησυχίες, πενθουν, πιέζονται, καταθλιβονται. Επίσης, ενθουσιαζονται, ικανοποιουνται, απολαμβάνουν. Το συναίσθημα πηγαίνει αγκαζέ με την δυσάρεστη ή ευχάριστη κατάσταση. Ωστόσο χρειάζεται ένα μέρος του εαυτού μας να είναι αποστασιοποιημενο και να αντιλαμβάνεται πως οι αλλαγές των συνθηκών και των συναισθημάτων δεν είναι από μόνο του μια διαδικασία που αρκεί για να μας φέρει σε ισορροπία. Δεν πρέπει όλες οι συνθήκες να μας επηρεάζουν συναισθηματικά, ορισμένα πράγματα είναι καλό να τα βλέπουμε διορατικα και αποστασιοποιημενα. Να βγαίνουμε από τη ροή της ζωής και να βλέπουμε τον "πινακα" από δέκα βήματα πιο πίσω. Πιο συγκεκριμένα, εγω πχ ετεροαπασχολουμαι εδώ και 3 χρόνια με σκοπό να καλύπτει τις ανάγκες μου όσο τελειώνω με το πτυχίο μου. Η δουλειά μου είναι πολύ δυσάρεστη και ανά καιρούς οι συμπεριφορές εκεί μέσα με φέρνουν στα όρια μου. Όμως την έχω απομυθοποιησει αρκετά, και την δουλειά και τους ανθρώπους της. Αναγνωρίζω την εργαλειακη της σημασία (πηγή εσόδων έως ότου εξειδικευτώ) και χαίρομαι που κάνω κάτι τέτοιο και βοηθάω τις σπουδές μου. Περεταιρω ο,τι τοξική συμπεριφορά αντιμετωπίσω εκεί δεν θα την εσωτερικευσω. Επίσης, τυχαινουν καποια στραβά καθημερινά με τον σύντροφο μου που συγκατοικουμε, στις δουλειές, στις συνεννοησεις, κάποιες εκκρεμότητες μένουν πίσω, παρεξηγήσεις κλπ. Ενώ θα μπορούσα να στρεσαρομαι και να υπεραναλυω, φτιάχνω ένα μεγαλύτερο πλάνο των στόχων και των προθέσεων μου σε μικρό επίπεδο και αντιλαμβάνομαι το τι συμβαίνει καθημερινά χωρίς να γκρινιάζω. Επικοινωνώ, οργανώνω αλλά δεν αυτομαστιγωνομαι για ότι δεν έχει γίνει, ούτε κριτικάρω τον σύντροφο μου. Λειτουργούμε όσο πιο επιλυτικα γίνεται με βάση τα δεδομένα και τις ανάγκες. Δεν προσδοκαμε τα απροσδόκητα και μετά αυτομαστιγωνομαστε ή τσακωνομαστε που δεν συνέβησαν. Βήμα το βήμα, ζούμε τις καθημερινότητας μας και προσπαθούμε να προσθέτουμε κάτι όμορφο μέσα στην κάθε ημέρα. Όπως και να έχει, μην έχετε τόση εμπιστοσύνη στο αν κάτι είναι κακό ή καλό, δώστε χώρο στο να το παρατηρήσετε πρώτα και το ίδιο, και τον εαυτό σας. Μην μας αγουν και μας φέρουν οι συνθήκες. Έχουμε κάποια επιρροή σε αυτές, έχουμε επιλογές για το πως θα αντιληφθούμε την ζωή μας. Και μπορούμε να επιδιώξουμε μια πιο ψύχραιμη και διορατική αντιμετώπιση. Το δράμα κάνει φαύλο κύκλο και φθείρει.