ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περίμενα το τρόλεϊ στην στάση του Συντάγματος, αυτήν κοντά στο περίπτερο έξω από τον εθνικό κήπο. Έρχεται και κάθεται δίπλα μου μια κυρία αρκετά μεγάλη, 70-75 έδειχνε και άρχισε να μου λέει διάφορα, ότι η σημερινή νεολαία έχει πρόσβαση σε όλα, ότι όλα τώρα είναι πανεύκολα, ότι το σεξ τώρα είναι πανεύκολο, όποιος θέλει βάζει κάτω όποιον θέλει και του αλλάζει τα φώτα, ότι οι γυναίκες στη σημερινή εποχή πέφτουν με ένα φύσημα, ότι υπάρχουν κι αυτά τα όπως μου είπε χαρακτηριστικά εννοώντας φυσικά το one night stand.Πρέπει σε αυτό το σημείο να πω ότι αρκετές φορές με πλησιάζουν διάφοροι άνθρωποι(συνήθως με παράξενες απόψεις) και μου μιλάνε στο δρόμο. Μου πιάνουν την κουβέντα με ένα ύφος σαν να μην έχουν κάποιον άλλον να τα πουν.Το θέμα είναι ότι ποτέ δεν μου έχει συμβεί να μου μιλήσει κάποιος άνθρωπος πρώτος που να θέλω εγώ. Π.χ. κάποιος cool τύπος ή κάποια κοπέλα από αυτές που βλέπω καθημερινά και είναι πανέμορφες αλλά σκυμμένες στα κινητά τους ή που απλώς ανταλλάσσουμε δυο-τρεις φευγαλέες ματιές. Τέλος πάντων.Το θέμα με την συγκεκριμένη κυρία, της οποίας τα λεγόμενα περιέγραψα παραπάνω είναι ότι εγώ είμαι πιο ντροπαλός κι από τη σκιά μου. Δηλαδή σε λάθος άνθρωπο έπεσε πάνω η συγκεκριμένη κυρία. Ή ακριβώς επειδή εκπέμπω αυτή την ηρεμία ίσως γι' αυτό να με επέλεξε. Απλώς καθόμουν την άκουγα, ψέλλιζα κάτι πού και πού και κουνούσα μηχανικά το κεφάλι μου.Είμαι 30+ και δεν έχω κάνει ποτέ one-night stand, έχω φάει χυλόπιτες, δεν προσεγγίζω εύκολα κοπέλες, έχω κάνει μία μακροχρόνια σχέση και κάτι άλλες πολύ μικρότερες σε χρονική περίοδο. Άντε τώρα ο άλλος που σε βλέπει να καταλάβει τις αδυναμίες σου. Πάντα νομίζουμε ότι ο άλλος είναι σαν τον εαυτό μας. Τέλος πάντων. Κι εγώ δεν θα ήθελα να είμαι ντροπαλός και δειλός, αλλά είμαι. Προσπαθώ να το καταπολεμήσω. Όταν για λίγο το καταφέρνω, έρχεται μια νέα δοκιμασία της ζωής να με ξαναβάλει στην (προηγούμενη)θέση μου. Αυτά ήθελα να πω. Η εξομολόγησή μου αφιερώνεται σε όσες και όσους με νιώθουν, όσοι νιώθουν σαν και μένα, στις κοπέλες με τις οποίες έχουμε ανταλλάξει ντροπαλά και συνεσταλμένα βλέμματα μέσα στην πόλη, στους άντρες που στα λεγόμενά μου ίσως βλέπουν ένα κομμάτι του εαυτού τους, ακόμα και σε όσους θα με (κατα)κρίνουν καλοπροαίρετα. Να είστε όλοι καλά.