ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.9.2018 | 19:28

Μια ζωή..ΧΩΡΙΣ εσένα

Ήσουν αυτός που πίστευε σε μένα και αντλούσα όλη μου τη δύναμη από εσένα..Κάθε μου επιτυχία ήταν αφιερωμένη σε σένα. Τόσο γλυκός, τόσο ανθρώπινος, δίκαιος. Μια καρδιά χρυσή και καλοσυνάτη και δύο χέρια τόσο δουλεμένα και καταπονημένα. Ήξερα ότι είχες ατυχίες στη ζωή σου. Γνώριζα ότι σε έχουν πικράνει άνθρωποι που αγαπούσες. Μια ζωή δύσκολη αλλά αληθινή. Πάσχιζες πάντα για το καλύτερο και το ένιωθα. Μια Κυριακή μεσημέρι καθόμασταν παρεούλα. Τη λάτρευα την παρέα σου. Ευτυχία να περνάω χρόνο μαζί σου. Ως που αυτό ήταν. Αυτή η καρδιά η καλοσυνάτη σταμάτησε να χτυπάει. Εκεί μπροστά μου, μέσα στην αγκαλιά μου. Όλα τέλειωσαν και μαζί σου και η παιδική μου ηλικία. Ήσουν ο μπαμπάς μου, ο άνθρωπος μου, ο κόσμος μου όλος σε μια ηλικία που σε είχα τόσο πολύ ανάγκη. Δε πρόλαβα να ξεκινήσω τη δική μου ζωή και ο κόσμος μου γκρεμίστηκε τόσο βίαια. Ανακοπή μου είπαν. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που έκλεισες τα μάτια σου. Δε θα καταλάβω ποτέ γιατί χάθηκες μέσα στην αγκαλιά μου. Πάγωσες και μαζί σου πάγωσε και η δική μου καρδιά, καρδιά μου. Η θέση σου άδειασε στο τραπέζι μας, τα πράγματα σου λείπουν. Η μυρωδιά σου θα με στοιχειώνει όμως για πάντα.Το παιδί που άφησες μεγάλωσε σε μια στιγμή. Πέρασαν τέσσερα χρόνια και νιώθω αφόρητα πληγωμένη. Σ ευχαριστώ για όλα και σου ζητώ συγνώμη για όσες φορές σε στεναχώρησα. Υπόσχομαι να προσέχω τη μητέρα μου όπως την πρόσεχες και εσύ.Να έρχεσαι στα όνειρα μου μ ακούς; Σ αγαπώ πολύ
1
 
 
 
 
σχόλια
Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Βιώνω αυτό το πόνο και την απώλεια φέτος με το δικό μου μπαμπά ( εγκεφαλική αιμορραγία). Σαν ψέμματα μου φαίνεται ακόμα. Είναι στιγμές που νομίζω ότι κάθεται στη πολυθρόνα του, σαν να είναι σπίτι. Κουράγιο! Είναι όντως δύσκολο και σκληρό να χάνεις ξαφνικά το γονιό σου! Θα είναι για πάντα στις καρδιές μας! Δεν θα τον πάρει από εκεί κανείς! :''(
Scroll to top icon