ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου χει τύχει μια δυο φορές, από απύθμενη βαρεμάρα και κενό (όπως τώρα που είμαι εξωτερικό και το μόνο άτομο που ξέρω προς το παρόν είναι ο τύπος που αγοράζω τσιγάρα) να δοκιμάσω κάτι διαδικτυακό. Και τις ελάχιστες αυτές φορές, ξενέρωσα φουλ με την όλη κατάσταση. Άτομα περίεργα, χυδαία, άλλοι ζητούσαν skype με το καλησπέρα (όπα ρε μάγκα) , άλλοι έστελναν και η πρώτη πρόταση ήταν "όνομα, ηλικία, τοποθεσία" (έτσι ακριβώς όπως το γράφω)και έναν τον τρόλαρα κιόλας, του λέω τι είσαι; μπάτσος; ρώτα και πού ήμουν χθες στις εφτά. Ποζέρια, ψεύτικα προφίλ, στημένα πράγματα, λιγούρια. Εμένα προσωπικά με έπιανε μια παράνοια, "τι κάνω εδώ;". Έβγαινα μετά από μισή ώρα. Έχω και μια τάση γενικότερη να μην μου αρέσει καθόλου ο ψυχαναγκαστικός "έρωτας", του στυλ έκανα σχέση επειδή έψαχνα στο ίντερνετ, ο έρωτας επί τούτου δηλαδή. Άσε που έχω ακούσει από άτομα που όντως βγήκαν "τυφλό" ιντερνετικό ραντεβού, ότι πήγαν εκεί και βρήκαν ουσιαστικά άλλο άτομο.Το τι ψέμα πέφτει...Μπορεί να νομίζεις ότι μιλάς με 30άρη νόστιμο τύπο και να σου μιλάει πορνόγερος, έφηβος που λιώνει στο pc και πάει λέγοντας. Μου αρέσει το κατακέφαλο, το λάιβ, εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και σου ρχεται τούβλο στην κεφάλα και βλέπεις τον άλλον ολοζώντανο μπροστά σου εξαρχής.Τότε θα μου πεις ρε κοπελιά, τι έμπαινες; που μας το παίζεις και αλάνι; Είχα μια απύθμενη ανάγκη να μιλήσω, δεν ήξερα τι να κάνω, τελικά όπως είπα τα παράτησα, βρήκα εδώ τις εξομολογήσεις, πολύ καλύτερο μού κάνει. Θα μιλάω εδώ μόνη μου, μέχρι νεωτέρας.Πείτε μου κι εσείς. Εσείς που πετύχατε μέσω αυτού του δρόμου. Επίσης για όσους το κάνανε: πώς είστε τόσο σίγουροι ότι το έτερον ήμισυ δεν συνεχίζει να μπαίνει εκεί; Θα μου πεις...σάμπως ξέρεις πού μπαίνει αυτός που γνώρισες έξω; Δεν ξέρω ρε παιδιά, πείτε απόψεις.