ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όχι, δεν είναι μάθημα αρχαίων ελληνικών, είναι μάθημα ζωής: να μην δικάσεις κανέναν αν δεν ακούσεις και τις δύο πλευρές. Γράφονται πολλές εξομολογήσεις για κάποιο κακούργο άτομο, άντρα ή γυναίκα, που ήταν ένα ελεεινό τομάρι και πλήγωσε ανεπανόρθωτα αυτόν που εξομολογείται. Η συνέχεια είναι γνωστή: ακολουθούν φλογερά και πύρινα σχόλια σε βάρος του τομαριού, του κατακαθιού της κοινωνίας που πρέπει να καεί στην πυρά και αν ήταν δυνατόν να λιθοβοληθεί δημοσίως για παραδειγματισμό. Είναι όμως πάντα έτσι; αν ακούγαμε και το τομάρι, είναι βέβαιο ότι θα φθάναμε στην ίδια κρίση;Επίσης, όλοι όσοι βρίζουν τα τομάρια της κοινωνίας που τους πλήγωσαν, ήταν πάντα σωστοί και αδαμάντινοι στις σχέσεις τους; δεν πλήγωσαν ποτέ κανέναν; ήταν ντόμπροι και ξεκάθαροι με όλους; Η απάντηση είναι ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ. Και τέλος, επικοινωνόντας με άτομα που κλαίγονταν, ακούγοντας ιδιαιτέρως τον πόνο τους, ένα πράγμα κατάφεραν: να με πείσουν ότι το ''τομάρι'' δεν ήταν και τόσο τομάρι και άλλος ήταν περισσότερο ο προβληματικός της ιστορίας.