10.3.2016 | 18:00
Μίλα μου επιτέλους,
κουράστηκα να σε ψάχνω όλη μέρα ανάμεσα σε μηνύματα αγνώστων, όσο πιο πολύ σε μαθαίνω, τόσο σε χάνω...δεν μπορώ να αναγνωρίσω τις λέξεις σου, δεν ξέρω τον τόνο της φωνής σου όταν βρίζεις και τη χροιά της όταν ειρωνεύεσαι. Κάποτε νόμιζα σε ήξερα μα έκανα λάθος, τρομερό λάθος, και τώρα από φόβο μην το ξανακάνω, δε σε βλέπω πουθενά, ακόμη και όταν στήνεσαι εμπρός μου...υψίκομος, σαν το άγαλμα της Ελευθερίας :p
