7.4.2013 | 21:57
Μηλο
και μοναξια...Ποσο θα ευχομουν να μην εχω αναγκη καποιον,να μην νιωθω μονος.Να μην ειμαι ανασφαλης.Ποσο εχω παρατησει μαλλον την ζωη μου,για να βασιζομαι σε αλλους.Καμια χιονατη δεν θα χρειαζοταν πριγκηπα να την σωσει,αν μπορουσε να σταθει στα ποδια της.Οσοι νιωθετε το ιδιο,ας κανουμε κατι που μας ευχαριστει,για τον εαυτο μας και με τον εαυτο μας.Αυτο θα κανω μολις τελειωσω το κειμενο.Ως εκει μου δινω περιθωριο να λυπαμαι.Το ευχομαι.
