ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας. Είμαι σαράντα ετών και εχώ δύο υπέροχα παιδιά που πλέον έχουν μεγαλώσει και εφόσον πια έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο συνηθίζω να μπαίνω στο Lifο και να διαβάζω τις ''εξομολογησεις'' των παιδιών. Λόγο της δουλειάς μου παρατηρώ τις αντιδράσεις σας και τα σχόλια σας και έχω βγει σε ένα πολύ άσχημο συμπέρασμα για την κοινωνία μας σήμερα. Υπάρχει πολύ μίσος πολύ κακία και πολύ φθόνος. Το να βρίζεις ή να παίρνεις στα αστεία το πρόβλημα κάποιου που δεν ξέρεις καν το αντίκτυπο έχει στην προσωπικότητα και την ψυχολογία του, σε κάνει αυτομάτως βάρβαρο και κακό για να το πω απλά γιατί ξέρω πως μερικοί από εσάς είστε μικρά παιδάκια και χρειάζεστε μια αγκαλιά αγάπης. Όσο κακό και αν σας έχουν κάνει οι άλλοι...Μην αντιστρεφετε το καλό στους άλλους. Και όσο και αν σας έχουν προσβάλλει...Μην προσβάλλετε. Καταλαβαίνω την δύσκολη ηλικία σας και πως τα παιδιά είναι πάντοτε παιδιά που χρειάζονται αγάπη για να προχωρήσουν. Αλλά εσείς που δεν έχετε λάβει αγάπη... μην βγάζετε τα αρνητικά που σας έχουν χαρίσει σε κάποιον που πραγματικά έχει πρόβλημα και γράφει σε αυτό το site. Δεν ξέρετε τι θα προκαλέσει η συμπεριφορά σας. Μπορώ να αντιληφθώ το μέγεθος της απαξίωσης. Δεν σας νοιάζει τι θα από γίνει ο άλλος και πως θα νιώσει. Είναι σε κάποια πλαίσια λογικό αλλά από το να του μιλάτε άσχημα και να τον κοροϊδεύετε τουλάχιστον επιλέξτε τη σιωπή. Είναι καλύτερα να μην μιλάμε πάρα να πληγώνουμε βαθύτατα κάποιον. Γνώρισα κάποτε ένα παιδί στην Αγγλία που είχε αυτοκτονήσει εξαιτίας των υβριστικων σχολίων στο ίντερνετ. Σκεφτείτε λίγο και τον άλλον λοιπόν πριν γράψετε κάτι. Κάποιοι πληγώνονται. Πρώτοι εσείς έχετε εκλαβει τέτοια συμπεριφορά από την οικογένεια σας ή το ίντερνετ ή οπουδήποτε αλλού. Άρα πρώτοι εσείς έχετε πληγωθει και προσπάθητε τώρα να πληρώσετε και τους άλλους. Δίχως να σας έχουν κάνει τίποτα. Ζητήστε υποστήριξη από κάποιον, πριν γίνει κάτι πολύ άσχημο. Με αγάπη προς εσάς, η κυρία Μαρθα!