27.2.2016 | 02:18
Μιου--
Να έρθεις δίπλα μου απόψε που βουλιάζω,να μου μιλήσεις για αγάπες που κρατούν.Ζήτα το λίγο μου και τις ψυχής το μαύροκι άσε να ζήσω σαν να μη με κυνηγούν.Γι' απόψε άσε με να σβήσω τα σκοτάδια,άσε τα δάκρυα να τυλιχτούν στα χάδιακαι μη ρωτήσεις τι θολώνει τη ματιά μουνα κάτσεις δίπλα μου απλά να σε κοιτώΝα βλέπω εικόνες σαν σκιές μες το μυαλό μουνα σε χαιδεύω, να θυμάμαι τ΄'ονειρό μουΜη με ξυπνήσεις, άσε με να ταξιδέψω,κι όταν τα μάτια μου ανοίξω ας χαθείς.Καταραμένος στη χτισμένη φυλακή μου,αρνούμαι κάθε άλλη χαρά στην υπαρξή μουΔε θέλω τίποτα να σβήσει τη μορφή σου,απ την ψυχή ποτέ να φύγει η θυμησή σου.Λένε πως κάποτε αυτό θα ξεθωριάσει,και το μυαλό άλλα βιώματα θα πλάσει.Μ'άν έρθει ο χρόνος τοσες θύμησες να σβήσει,θά χει χαθεί για μένα κάθε λογικήΜου λείπεις τόσο που το μέσα μου ματώνει,και το κενό μες την καρδιά μου με νεκρώνει.Γιατί τα μάτια σου φωνάζουν την αλήθεια,και συ ακόμα αυτοκτονείς μες τη συνήθεια.