ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζοντας μια προηγούμενη εξομολόγηση που λέει ότι κάποιοι είναι γραφτό να μένουν μόνοι,ειλικρινά κάτι τέτοιο πιστεύω κι εγώ.Δεν γίνεται να προσπαθείς,να παλεύεις και να μην μπορείς να γλυτώσεις από τη μοναξιά.Παίρνω παράδειγμα από μένα.Είμαι μόνος εδώ και πόσο καιρό,εννοείται χωρίς να το θέλω,και δεν προκύπτει τίποτα.Και δεν μου λείπει το θάρρος να πιάνω κουβέντα,αλλά όποτε συναντάω κάποια που μου αρέσει,ή θα έχει σχέση ή δεν θα ενδιαφέρεται ή θα θέλει μόνο επιβεβαίωση.Μόνιμη αυτή η κατάσταση.Δεν είμαι και κανένας που δεν βλέπεται,εμφανίσιμος είμαι.Και βλέπεις άλλους που βρίσκουν μια χαρά κοπέλες,όμορφες,που τους αγκαλιάζουν,τους χαιδεύουν,δηλαδή αυτοί είναι οι τυχεροί κι εμεις κατουρήσαμε στο πηγάδι;Eιλικρινά,αυτό που λένε ότι στους μόνους λείπει πολύ αυτή η αγκαλιά,το χάδι,τα φιλιά,είναι τόσο αλήθεια.