16.4.2016 | 22:56
Μήπως κατάλαβες εσύ
γιατί φτάσαμε ως εδώ; Γιατί φτάνουμε πάντα σ' αυτό το σημείο; Καταλαβαίνεις ότι σε θέλω όσο κανέναν άλλον αλλά είμαι δυστυχισμένη; Και δε θέλω να ζήσω άλλο έτσι. Γιατί δεν μπορείς να έρθεις να με πάρεις μια αγκαλιά, να με φιλήσεις; Δε θέλω τα λεφτά σου, δε θέλω δεσμεύσεις, τα λεφτά σου μπορεί να είναι το μυστικό μας, έλα απλώς ως το αγόρι μου...τίποτα παραπάνω. Λες ότι μ' αγαπάς, δεν το λες, στο κλέβω. Έχω ανάγκη κι εγώ να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου. Που να μην παίζει μαζί μου, που να μην το βρίσκει ενδιαφέρον να με κάνει να κλαίω. Κι αν κάνω μερικές χαζομάρες, να μου το λέει χωρίς να με "τιμωρεί" στερώντας μου την αγάπη του. Δε μπορώ να σε χάσω, που να σε πάρει, δεν μπορώ, θέλω να σε διώξω και δεν μπορώ, δεν αντέχω να μην υπάρχεις στη ζωή μου. Δε θέλω να σε εκμεταλλευτώ, θέλω να κλέψω λίγη ευτυχία, να κοιμάμαι κι εγώ μέσα σε μια αγκαλιά, να με ξυπνάει κάποιος και να με λέει "μωρό μου". Δεν είμαι ιδιαίτερα όμορφη, έξυπνη ή ταλαντούχα, δεν είμαι πλούσια ή κάτι άλλο εξαιρετικό, θέλω όμως κι εγώ λίγη ευτυχία...Δεν είναι ευτυχία για μένα τα λεφτά σου και το έχεις δει ότι δεν είναι κριτήριο για μένα για να κάνω σχέση. Θέλω εσένα μέσα στην αγκαλιά μου, τίποτα παραπάνω.