24.2.2016 | 01:52
Μισό σκαλί παραπάνω ....
Είναι τεράστια κουβέντα ... ζούμε για να πάμε μισό σκαλί παραπάνω .Όταν το πρωτοάκουσα δεν μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Αλλά τελικά είναι μια κουβέντα με μεγάλη σοφία. Η πορεία σου στην ζωή καθορίζεται από που προέρχεσαι.Ποιο ήταν το δέντρο σου.Είχαν οι γονείς και οι παππούδες υπερευαισθησίες ;;;Κακά παιδικά χρόνια ;;;Φλέρταραν με την κατάθλιψη ;;;, με τις έντονες εναλλαγές συναισθημάτων ;;; Σου είναι δύσκολο να τα ζυγίσεις.Έχεις εγωισμό .Θέλεις να κάνεις τα πάντα .Θέλεις να κάνεις ότι και οι άλλοι . Φτάνεις να αντιγράφεις τους άλλους για να οικειοποιηθείς το είναι τους ... με απώτερο σκοπό να κερδίζει κάτι που ΄ζήλεψες , που το είδες σε αυτούς και σε άρεσε. Μέχρι που μια μέρα μία γιατρός σε ρωτάει για το ιστορικό των προγόνων σου και τις πιο βασικές ασθένειες ... και τότε ξαφνικά , πάνω στην αγωνία σου να δώσεις τις πιο σαφείς λεπτομέρειες ... βλέπεις πάνω στις σημειώσεις του γιατρού το DNA σου ... ένα μεγάλο κομμάτι της μοίρας σου ... και αρχίζεις να συνδέεις μεταξύ τους τα πάντα , την κατάθλιψη , κάποια χαρακτηριστικά πάνω σου που δεν σου αρέσουν , κάποια άλλα που σου αρέσουν , ακούς από τον γιατρό για το πως δημιουργούνται οι βασικές παθήσεις με βάση την σκελετοδομή σου ... πλέον το καταλαβαίνεις ότι γεννήθηκες με μία βασική πληροφορία , με μία προδιάθεση , με προκαθορισμένα συν και πλην , αλλά και μεγάλωσες μέσα σε ένα περιβάλλον που και οι συμπεριφορές είχαν προκαθοριστεί αρκετές γενεές πριν . Είναι δύσκολο να τοποθετήσεις τον εαυτό σου εκεί που σου αξίζει.Λίγο ότι έχεις αντίληψη , λίγο ότι έχεις μυαλό , λίγο ότι έχεις τις ίδιες ανάγκες να ερωτευτείς , να φλερτάρεις , λίγο ότι έχεις ένα λέγειν που τραβάει πιο όμορφες κοπέλες από καλύτερο υλικό αλλά και από καλύτερους γονείς ... ... έβαλες τον πήχη ψηλά , πολύ ψηλά ...φλέρταρες με άνεση την κάθε μία , την κατάφερνες εύκολα , από την πρώτη φορά κιόλας .Τι νόημα είχε ;;;Τι νόημα έχει να κερδίζεις κάθε φορά στην αρχή αν δεν μπορείς να συνεχίσεις και να φτάσεις στο τέλος.Μετά σε πείραζε ... πάθαινες καταθλίψεις .... δεν είχε σημασία ποιος παράταγε ποιον ... ήξερες ότι ήσουν ο αδύναμος και αυτό σε σκότωνε.... Και αφού περάσαν τα χρόνια ... άρχισες τα φάρμακα , βλέπεις κατάθλιψη στην κατάθλιψη πάθανε όλα πάνω σου , να χάπι για το ένα , να χάπι για το άλλο , έπεσαν και λίγα μαλλιά ... πήρες και αρκετά κιλά , να και άλλη όμορφη κοπέλα , την έκανες και αυτήν να τσιμπήσει για να ξαναπληγωθείς και να ξαναχάσεις μερικά 6μηνα με ψυχιατρικά χάπια και μία κοπέλα που δεν θα θέλει να σε δει ούτε ζωγραφιστό . Οι ζωή σου είναι γεμάτη διαγραφές .... διαγραφές από ανθρώπους που κατάλαβαν ότι είσαι λίγος , άνθρωποι που τους εντυπωσίασες στην προσπάθειά σου να πας πολλά σκαλοπάτια παραπάνω με την μία .Ήθελες το πανέμορφο κορίτσι , με σεξ απίλ , ερωτισμό , όμορφο κορμί , ελεύθερο πνεύμα , χίπισσα μα και πανέξυπνη ... και δεν σκέφτηκες ποτέ αν αξίζεις κάτι τέτοιο ... δεν ζύγισες ποτέ τις δυνάμεις σου . Έρχεται λοιπόν μια μέρα , η σημερινή , για να σε ξυπνήσει λίγο παραπάνω , να σου πει κάτι που ήδη ξέρεις , αλλά και να σου δείξει πόσο τυφλωμένος είσαι από την ψεύτικη φιλοδοξία σου , πόσο εσφαλμένη αντίληψη έχεις για την εικόνα σου .Μπαίνεις σε ένα ταξί και βλέπεις έναν οδηγό τόφαλο .... με λίπος ακόμα και στους καρπούς ... και σου πιάνει την κουβέντα ... σου λέει τα κιλά του 145! ύψος 175 ! .... και διαπιστώνεις ότι αυτός ο άνθρωπος είσαι εσύ ... βλέπεις κάτι που το συχαίνεσαι και τελικά είσαι στην ίδια κατάσταση .... και μετά ... να και δεύτερη σκέψη ...μήπως πέρα από τα κιλά δεν καταλαβαίνω μία σειρά από πράματα ;;;μήπως τελικά έχω μια τελείως στρεβλωμένη εικόνα για μένα , για τις δυνατότητές μου , τι κοπέλα μου αξίζει ;;; , τι ζωή μου αξίζει ;;; Μήπως κλαίω βλέποντας την ζωή μου να φεύγει γιατί απλά δεν αρκέστηκα να κάνω αυτά που άρμοζαν σε εμένα και στην δική μου ζωή ;;;Μήπως απλά είμαι ένας εγωιστής ;;;Μήπως είμαι απλά ένα κωλόπαιδο που πετάω την ζωή μου στα σκουπίδια γιατί δεν μου γίνονται πια τα χατίρια μου ;;; Μήπως ξυπνάω και κοιμάμαι έχοντας ένα παραμύθι μέσα στο μυαλό μου για το ποιος είμαι ;;; Ποιο είναι το δικό μου σκαλοπάτι ;;; Από πού ξεκίνησα ;;; ποιο είναι το μισό βήμα που έχω να κάνω ;;; από που προέρχομαι και τι θα έπρεπε να διεκδικήσω σε αυτήν την ζωή ;;; Μια όμορφη κοπέλα εξαφανίζεται από την ζωή μου , με διαγράφει και συνεχίζει να υπάρχει μέσα στους κύκλους της κανονικά , την ώρα που εγώ δεν μπορώ να κάνω την παραμικρή αναφορά για αυτήν , σαν να μην ήταν ποτέ στην ζωή μου , σαν να ντράπηκε που με γνώρισε καλύτερα ... γιατί έβαζα πάντα τόσο ψηλά στάνταρ ειδικά στις γυναίκες ;;;; Σίγουρα φταίει το μυαλό μου , σίγουρα φταίνε και άλλα πράγματα που μου συνέβησαν , σίγουρα φταίνε πολλά ... Νιώθω πάντως, αν και αργά , για πρώτη φορά την ανάγκη να θέσω το ερώτημα ... θέλω να πάρω αυτό που πραγματικά είμαι και να το πάω μισό σκαλί παραπάνω ;;; Είμαι σε θέση να δεχτώ την πραγματικότητα ;;; , Θέλω να ζήσω με ότι συγκίνηση μπορεί να μου προσφέρει η δικιά μου πραγματικότητα ;;; Μπορώ να είμαι χρήσιμος για μια κοπέλα ;;; και για ποια κοπέλα θα μπορούσα να είμαι χρήσιμος ;;;θα με έλκυε μια τέτοια κοπέλα ;;; Θα μου άρεσε μια τέτοια ζωή ;;; Θα μπορούσα να είμαι στοιχειωδώς καλύτερος γονιός από τους δικούς μου γονείς ;;; Θα μπορούσα .... να πάω μισό σκαλί παραπάνω ....;;;