ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι παγιδευμενη σε ενα μερος που δεν μου αρεσει σε μια σχολη που δεν με ικανοποιει...μονο και μονο για να κανω τους γονεις μου να ειναι περηφανοι για εμενα και να τους αποδειξω οτι τα χρηματα που με κοπο ξοδεψαν για τις πανελληνιες δεν πηγαν στραφη, αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν αντεχω εδω νομιζα πως με το καιρο θα το συνηθισω θα το αντεξω. Εν τελη θα μου αρεσει, αλλα αυτο δεν συνεβη θελω να γινω χημικος η βιολογος η τουλαχιστον κατι που να εχει εντονο το ερευνητικο κομματι θελω να εχω αυτο το παθος που ειχα παλια να δω νεα πραγματα. Τωρα νιωθω εγλωβισμενη και φοβαμαι οτι δεν μπορω να κανω τιποτα για να το αλλαξω αυτο.... δεν μπορω να περασω τα μαθηματα γιατι δεν μου αρεσουν αλλα οι γονεις μου δεν με αφηνουν να γυρισω στην πολη μου και να ξαναδωσω πανελληνιες.. ισως φταιω και εγω που δεν ζητησα να δωσω παλι πανελληνιες εξ αρχης ειχα παθει κρισεις πανικου και μου ηταν δυσκολο να παρω ξανα αυτην την αποφαση... νιωθω οτι σιγα σιγα παθαινω καταθλιψη παραταω τους φιλους μου απο εδω μενω μεσα στο σπιτι και κλαιω συνεχως.. δεν μπορω να μεινω απαθης κατι πρεπει να κανω αλλα νιωθω πως δεν εχω κανενα στηριγμα κανεις δεν με υποστηριζει και ολοι νομιζουν πως ειμαι στο κοσμο μου... αλλα πραγματικα ποναω παντα η κυρια ευχαριστηση μου ηταν να λυνω προβληματα και τωρα που δεν υπαρχει νιωθω μιση νιωθω οτι συμβιβαστηκα κια με κατι μετριο και αθετησα τις αρχες μου επειδη δεν παλεψα για κατι που ηθελα πολυ....