ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι 21 και σπουδαζω μακρια.ειμαι στο τελευταιο ετος κι οι υποχρεωσεις ειναι πολλες..λεφτα δεν υπαρχουν κι αυτο ειναι ενα παραπανω αγχος. παρεες ελαχιστες. τρεχω ολη μερα για τη σχολη, με εχει φαει η καθημερινοτητα. τελευταιος χρονος εδω κ δε μπορω να τον απολαυσω. σκεφτομαι το μετα, σκεφτομαι τα λεφτα που δεν εχω, το μεταπτυχιακο που θα ηθελα.. εχω επηρεαστει πολυ κ ψαχνω τροπους να χαλαρωσω αλλα ειναι ματαιο. διπλα μου σε ολα το αγορι μου που εχουμε σχεση 2 χρονια κ σπουδαζουμε μαζι. το πανεπιστημιο μας εχει αποροφησει, οι δικοι μας μας μεταδιδουν το αγχος "αντε να τελειωσεις να χαλαρωσουμε κι εμεις"... ειμαι 21 και δε μπορω να απολαυσω μια βολτα ή να κανω ερωτα χωρις να σκεφτομαι ολα τα προβληματα που εχω κι ολα αυτα που με περιμενουν. ξαφνικα εισαι τελειοφοιτος και σπαει η φουσκα. ετσι θα ειναι απο δω κ περα(;) θελω να εχω διαθεση χαρουμενη και δροσερη οπως η ηλικια μου αλλα ολο πελαγωνω.. θελω να ειμαι αισιοδοξη παρολο που οι γονεις μου ειναι ανεργοι. θελω να αγκαλιαζω το αγορι μου με ολη την ενεργεια μου χωρις να σκεφτομαι εργασιες και να πελαγωνω με τη σχολη. θελω να ειμαι λιγο πιο ξεγνοιαστη χωρις να σκεφτομαι οτι τα νοικια μαζευτηκαν.. θελω να μεγαλωνω υγιης και οχι με φοβους για το αυριο διοτι ετσι χανω τα καλυτερα τωρα. αλλα...μια κουβεντα ειναι. απο το τι θελω στο πως θα το κανω εχει δρομο πολυ, ειδικα οταν δεν ξερεις/δε σου μαθανε τον τροπο