ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετα απο 2 χρονια σχεση μολις χωρισα. Χθες βασικα. Ειχε χαθει καθε ειδος επικοινωνιας. Μιλουσαμε αραια και που μεσα στη μερα και βρισκομασταν σπανια και τυπικα. Δεν υπηρχε ουσια στις κουβεντες μας. Και τον αγαπουσα...ακομα τον αγαπω. Σαββατο χωρισαμε, μετα απο οπως το εθεσε "δικη μου αποφαση". Αν και δεν φανηκε καθολου ετσι. Οταν του το ειπα, μου εγνεψε με ανακουφιση. Σαν να το ηθελε κι αυτος, απλα δεν ηθελε το βαρος της αποφασης. Ωστοσο, ολη την Κυριακη σκεφτομουν μηπως εκανα λαθος κλπ κλπ. Το βραδυ εκανα μια κατινια, που δεν ειχα κανει ποτε πριν παρολο που μπορουσα. Μπηκα στο φβ του. Και συνειδητποιησα οτι ειχε στειλει μνμ σε τουλαχιστον 100 κοπελες, απο τις οποιες απαντησαν οι 25, και κανονιζαν για καφε με τις 5. Ακουγεται ηλιθιο, και χαζογκομενιστικο, αλλα θα το πω. Επεσα απ τα συννεφα. Μου ειχε υποσχεθει οτι ποτε δεν θα εκανε κατι τετοιο. Οτι αν ηθελε αλλη θα με χωριζε και μετα θα εκανε κατι. Προφανως και του τηλεφώνησα για να μαθω το γιατι. Η απαντηση ηταν "ετυχε". "Δεν ηθελα να χωρισουμε, δεν μου ελειπε κατι, απλα ετσι μου ηρθε." Και ερωτω εγω λοιπον τωρα, ειναι αυτο το δειγμα επιβεβαιωσης που ολοι οι αντρες θελετε, ή απλα εδω και 2 χρονια δεν ηξερα ποιον ειχα διπλα μου. Γιατι να συμπληρωσω, ζηταει να τα αφησουμε ολα πισω και να κανουμε νεα αρχη. Πραγμα που αποκλειεται. Πως να ξαναεμπιστευτεις αυτον τον ανθρωπο?