ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι κομμάτι της ζωής μου όσο κι αν δεν το κατάλαβες ποτέ. Μ' έκανες να νιώσω τι θα πει να ερωτεύεσαι ν' αγαπάς τον άλλον μ' όλη σου τη δύναμη και το μόνο που σε νοιάζει είναι απλά να δεις τον άλλον, να του μιλήσεις. Εσύ ήσουν αυτός που έκανε να τα νιώσω όλα αυτά. Ήσουν αυτός που μ' έκανε ν' αγαπήσω τον εαυτό μου και να πιστέψω σ' αυτόν. Είσαι αυτός που μ' έκανε να καταλάβω πως πίσω από τα πιο απλά και καθημερινά πράγματα όπως ένα απλό χαμόγελο κρύβεται η πραγματική ευτυχία. Ατέλειωτες ώρες στο msn, το κινητό και άλλοτε από κοντά μ' έκαναν να κολλήσω μαζί σου να σ ερωτευτώ και τελικά να σ΄ αγαπήσω. Τις περισσότερες φορές γκρίνιαζε ο ένας στον άλλο και τελικά καταλήγαμε τσακωμένοι για λίγο πάντα γιατί κάνεις δεν μπορούσε να κρατήσει μούτρα για πολύ! Ακόμα κι όταν τσακωνόμασταν ήταν όμορφα, ήταν ένας δικός μας τρόπος επικοινωνίας που μέσα απ αυτόν εμείς δεθήκαμε και γνωριστήκαμε ουσιαστικά. Λόγια λόγια λόγια πολλά λόγια δίχως νόημα και δίχως ουσιαστικό και ξεκάθαρο περιεχόμενο. Βλέμματα που έκρυβαν πολλά αλλά ποτέ δεν βγήκαν στην επιφάνεια ξεκάθαρα. Ποτέ δεν σου είπα ξεκάθαρα, τι νιώθω, ούτε και εσύ. Μοναχά είπες πως για μένα θα μείνεις όταν μου είχες πει τάχα πως θα μετακομίζατε εκτός Αθηνών. Είχα τρελαθεί το ξέρεις; Γιατί όμως μου το είπες; Περίμενες από εμένα το παραπάνω.. Ήμουν δειλή όπως και εσύ και ποτέ δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε ξεκάθαρα για το τι συμβαίνει μεταξύ μας. Όλοι καταλάβαιναν ότι κάτι υπήρχε εκτός από εμάς. Πέρασαν μήνες χρόνια χωρίς μια ξεκάθαρη απάντηση. Μοναχά βλέμματα και υπονοούμενα που γιάτρευαν για λίγο τη πληγή. Γιατί δεν μου μίλησες ποτέ? Γιατί δεν σου μίλησα ποτέ? Ίσως όλα να ήταν διαφορετικά ίσως πάλι και όχι. Αυτό είναι κάτι που δεν θα το μάθουμε ποτέ.. Σήμερα, 3 χρόνια μετά οι σχέσεις μας είναι πλέον τυπικές θέλω όμως να ελπίζω πως θυμάσαι ακόμα εκείνη την εποχή και τα βράδια που μιλούσαμε μέχρι το ξημέρωμα.. Οι σπουδές μας μας αναγκάζουν να ζήσουμε μακριά, σε άλλες πόλεις. Ίσως είναι καλύτερα ίσως πάλι και όχι. Ο χρόνος θα μας το δείξει. Έφυγες και δεν πρόλαβα καν να σε χαιρετήσω, να σ αγκαλιάσω και να σου πω να προσέχεις και να προοδεύεις. ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ λοιπόν και ελπίζω μια μέρα να μάθω πως πέτυχες στη ζωή σου, πως κυνήγησες τα όνειρα σου μέχρι τέλους. Δεν έχω πλέον άλλο τρόπο να σου μιλήσω έτσι όπως θα ήθελα γι αυτό το λόγο αυτό το post είναι δικό σου. Μακάρι μια μέρα να μάθεις τι ένιωσα για σένα. Ο κύκλος αυτός ίσως να μην έχει κλείσει και μια μέρα μπορεί και να συναντηθούμε. Μεχρι τότε να περνάς καλά, να προσέχεις και να χαμογελάς! Θα μου λείψεις. Σ' αγάπησα πολύ, σ' αγαπάω και πάντα θα σ' αγαπάω κρυφά μέσα μου.