ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 17 ετών και θελω να πω ότι σε σχεση με αλλά παιδιά της ηλικίας μου ειμαι κατι πολύ διαφορετικό. Εκανα παρεα από το νηπιαγωγείο με κάποιες κοπέλες οι οποίες μεγαλώνοντας κατάλαβα πως ηταν τοξικές για εμένα,και μόνο με χρησιμοποιούσαν για να τους κάνω κάποια θελήματα. Λογο ηλικίας και λογο του ότι δεν Είχα αλλες παρέες δεν μπορούσα να το εμπεδώσω. Στο λύκειο που ήμασταν σε διαφορετικές τάξεις και γνώρισα καινούργια άτομα με τα οποία φαινόταν πολύ καλή η χημεία μας (όντως γίναμε κολλητοί αμέσως και κάναμε τελεια παρεα)κατάλαβα ότι η παρεα που είχα από μικρη ηταν τοξική. Δεν ήθελαν να βγαίνω με αλλά άτομα,ήθελαν να τους πληρώνω το φαγητό που οκ 1-2-3 φορές δεν είναι κακό φίλοι είμαστε,αλλά όχι και συνέχεια. Με έκραζαν πισώπλατα,με κατηγορούσαν δεξιά και αριστερά. Η μια κοπέλα συγκεκριμένα που ήμουν πιο κοντά της,ήξερε ότι μου άρεσε τοτε ένα παιδι και πήγε και έκανε σχεση μαζί του πισώπλατα από εμένα και με κορόιδευε σε όλους. Τέλος πάντων απομακρύνθηκα από την τοξική παιδική μου παρεα και συνέχισα την παρεα μου με τα αλλά τα παιδιά. Κάθε μερα μαζί,βόλτες,φαγητό,εξόδους,δραστηριότητες,σλιπ οβερ και τέτοια. Ότι κάνει μια παρεα εφήβων δηλαδή. Αρχές Φεβρουαρίου (του 19) κάνω την πρώτη μου σχεση. Ήμουν τόσο καλα. Είχα τους φίλους μου,το αγορι μου,την οικογένεια μου. Ήμουν πλήρης. Λίγους μήνες μετά (3-4 κάπου εκει) άρχισαν να ζηλεύουν την σχεση με το αγορι μου και να σχεδιάζουν το πως θα μας χωρίσουν.(έχω μηνύματα για αυτό και ειμαι σίγουρη σε αυτά που λεω). Η μια του την έπεφτε και γενικά τον φλέρταρε όταν ήμασταν όλοι μαζί,τόσο έντονα που το είχε καταλάβει και ο ίδιος και μου είχε πει ότι δε θέλει να ξαναβγούμε σε κοινή παρεα με εκείνη την κοπέλα. Η άλλη του Εβαζε λόγια,αλλες έβαζαν λόγια σε εμένα κλπ. Απομακρύνθηκα και από εκει γιατί υπήρξαν και πράγματα που δεν Μου άρεσαν. Πχ ειδα σε συνομιλίες ότι μίλαγαν άσχημα για εμένα,με έκραζαν δηλαδή,και ετσι απλά απομακρύνθηκα καλώς η κακώς.Από το καλοκαίρι λοιπόν που ξεμπέρδεψα ποιοι μου κάνουν καλό και ποιοι όχι ειμαι μόνη τελείως. Πέρασα μια πολύ δύσκολη οικογενειακή φαση το καλοκαίρι και δεν ηταν κανένας Εκει. Θα Μου πεις,πως να ηταν άμα τους είχες απομακρύνει όλους; Υπήρξαν 2 άτομα που Είχα επιλέξει να κρατήσω δίπλα μου που Δεν είχαν ανάμειξη με όλα αυτά. Χώρισαν Λοιπόν οι δικοί μου,υπήρξε βία κλπ,διωγμός από το σπίτι,αστυνομίες κλπ και δεν ηταν κανεις Εκει τελικα. Με αποκάλεσαν δραματική επειδή απλώς τους ζητούσα να είναι δίπλα μου όσο μπορούν γιατί ειλικρινά δεν είχα καθόλου στήριξη. Δεν ζήτησα φροντίδα,ζήτησα στήριξη. Φιλική. Αυτό που κάνουν οι αληθινοί φίλοι. Αλλά δεν υπήρξε. Ετσι και απομακρύνθηκα τελείως και δεν είχα καθόλου παρέες. Δεν πήγα σχολείο φέτος λογο αυτού.. ξέρω λάθος,αλλά ειμαι πολύ ανασφαλής Δεν θα άντεχα σε ένα σχολείο μόνη μου. Ούτε τώρα έχω Καποιον βέβαια. Οποίος με πλησιάζει μετά φεύγει,η απομακρύνομαι εγω από αυτά που βλέπω όμως. Δεν καταλαβαίνω αν φταίει κατι Που κάνω,αν φταίω γενικά κάπου εγω..Θυμάμαι όταν ήμουν μικρότερη η μαμά μου μου ελεγε «να έχεις φίλους,η μοναξιά είναι Ασχημη» και τώρα καταλαβαίνω απόλυτα τις φράσεις της. Νιωθω και πάνω από όλα ειμαι εντελώς μόνη.Και αν υπάρξουν σχόλια τύπου τι έγινε η σχεση σου κλπ,εφυγε για σεζόν το καλοκαίρι και ήμασταν Σε παύση,γύρισε και τα ξαναβρηκαμε αλλά μετά από κατι που προέκυψε χωρίσαμε.