ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι φοιτήτρια και δεν έχω θέμα με την μοναξιά. Είμαι πολύ ανεξάρτητος άνθρωπος και αυτόνομος, ευχαριστιεμαι την παρέα μου και δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ πρόβλημα με το να είμαι μονη.Ωστόσο, ζω την καθημερινότητα και νιώθω ότι κάτι λείπει.. ισως αυτή η τρέλα και η μαγεία του να έχεις ανθρώπους που ταιριάζεις δίπλα σου, να ζεις στιγμές, να έχεις ένα αγόρι που να νιώθεις δικό σου άνθρωπο και να είστε ερωτευμένοι.Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν ψάχνεις να βρεις φίλους και αγόρι; Ε λοιπόν θα σας πω ότι είμαι πολύ έξω καρδιά και γνωρίζω καθημερινά κόσμο, στον περιγυρω μου γνωρίζω τα άτομα και πηγαίνω και για κανένα καφέ αλλά.... δεν με γεμίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Δεν έχω βρει ένα αγόρι που να με κάνει να νιώθω όμορφα, φίλους με κοινά ενδιαφέροντα. Με γουστάρουν άτομα που δεν γουστάρω και γνωρίζω ανθρώπους που δεν ταιριαζω!Ευχή και κατάρα λοιπόν η περίπτωση μου, νιώθω πιο μόνη από ποτέ. Έχω βαρεθεί τις συμβουλές τύπου "ααα κάνε υπομονή τα καλά αργούν", "μήπως κανείς εσύ κάτι λάθος? ", "μην έχεις ψηλές προσδοκίες".Ούτε αντικοινωνικη είμαι, ούτε μονοχνοτη, ούτε ζητάω τρελά πράγματα. Αυτά..