Καλησπέρα είμαι και γω 19 χρονων κοπέλα που σπουδάζει στην αθηνα , περνάω τα ίδια με σένα , αμα θες μπορείς να μου στείλεις το email σου και να γίνουμε φίλες:)
17.10.2018 | 23:47
Μοναξιά ανάμεσα στο πλήθος
Καλησπέρα...Είμαι φοιτήτρια πρωτοετής.Εφυγα από την πόλη μου το σπίτι μου, τους φίλους μου και ήρθα Αθηνα που δεν ξέρω κανέναν απολύτως και η ζωή κυλάει μέσα στην ανωνυμία... Καθημερινά από το πρωί βλέπω χιλιάδες άνθρωπους μπροστά μου ανθρώπους μόνους,ανθρώπους αγχωμενους, ανθρώπους να γελάνε με την ψυχή τους με τα φιλαράκια τους , ζευγάρια να περπατάνε αγκαλιά...Και εγώ νιώθω τόσο μόνη...είχα εδω και χρόνια θεματα κοινωνικοποίησης τρεις φίλες είχα σε όλο το λύκειο...και τώρα στο Πανεπιστήμιο φαίνεται πως η καλή μου φίλη η μοναχικότητα δεν με εγκατέλειψε....Οσο να ειναι όμως η ζεστασιά της οικογένειας σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα...Τώρα ομως που γυρνάω σπίτι και βλέπω τρεις τοίχους...?Ειμαι σε κατάσταση που μου αρέσει το πανεπιστήμιο γιατί βλέπω κόσμο αλλά από την άλλη νιώθω ανησυχία που δεν μπορώ να συναψω σχεση και να θέσω κάποια θεμέλια για να την διατηρήσω στα φοιτητικά μου χρόνια και έπειτα...Σαν απελπισμένη νιώθω εκεί μέσα να κοιτάζω γύρω γύρω να βρω άνθρωπο να προσεγγίσω...άσε που τους βλέπω να κάνουν όλοι λες και γνωρίζονται χρόνια ...Δεν είμαι καμία σπαστικια μπορώ να πιάσω κουβέντα αλλά ώρες ώρες φοβάμαι ότι μάλλον αγαπώ πιο πολύ να κουβαλάω μόνο τον εαυτό μου και να του κάνω 24 ώρες το 24ωρο ψυχανάλυση αντι να αφεθω και να πάω για καφέ ή να κάνω χαβαλε και όπου βγεί...ή πασχω από κάποια ψυχασθένεια και δεν το έχω καταλάβει ακόμα...και είμαι μόνο 19 χρονών ρε γαμωτο γιατί είμαι έτσι...?Πως θα κυλήσει η νέα μου ζωή από εδώ και πέρα?
4
