ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουν μείνει 2 μήνες για την επιστροφή μου στο πατρικό μετά από 4 χρόνια σπουδών σε πόλη της επαρχίας.Αυτα τα χρόνια έζησα ευχάριστες όσο και δυσάρεστες στιγμές που θυμάμαι για πάντα.Ωστοσο τους τελευταίους μήνες έχω κλειστεί στον εαυτό μου μετά από μία ολιγομηνη πλην έντονη σχέση που τελείωσε το Φλεβάρη .Δεν είναι ότι δε έχω άτομα να βγω .Έχω ,αλλά κανενα από αυτά δε με "τρελαίνει" να βγω μαζί του πλέον.Έκανα αρκετές εξόδους με "ψωλαρία" , βαρέθηκα.Πλεον κάθομαι σπίτι , βλέπω καμιά ταινία τα Σαββατόβραδα και δε νιώθω άσχημα.Και με ρωτήσετε"και τι θέλεις ;". Και θα σας απαντήσω "μία κοπέλα στη καλύτερη".Μία κοπέλα είτε για νταραβερι είτε για κάτι σοβαρότερο-αναλογως. Και θα μου πείτε"μα αν δε βγαίνεις...Πως θα...". Σύμφωνοι αλλά τα άτομα που έχω γω εδώ στο περίγυρο μου ως επί το πλείστον δε έχουν κοπέλες ή δεν υπάρχει περίπτωση να μου γνωρίσουν.Απο την άλλη μένοντας σπίτι ,δε θα καταλάβω και τίποτα όσο και αν προτιμώ τη μοναξιά από τη μέτρια και μη ελπιδοφόρα παρέα . Κρατώ πάντως τη νηφαλιότητα μου για τη όποια ευκαιρία παρουσιαστεί είτε στη σχολή είτε αλλού.Γιατι δε έχω πρόβλημα "περασης" αλλά αξιοποίησης της .Όλα αυτά τα χρόνια αρκετές εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους είτε για την εμφάνιση μου είτε για το χαρακτήρα μου είτε και για τα δύο .Με κάποιες προχώρησα με αλλες καλώς ή κακώς όχι.Ξέρω επομένως ότι σε κατάλληλες συνθήκες θα παρουσιαστούν ευκαιρίες.