ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφού όλοι νιώθουμε μόνοι, γιατί δεν κάνουμε σχέσεις (ερωτικές, φιλικές, ό,τι)? Να μπορούμε να φροντιζόμαστε και να φροντίζουμε. Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται πλέον.. Κι ύστερα σκέφτομαι.. πότε θα είμαι χαρούμενος? Είμαι μέσα σε μία ατέλειωτη προσπάθεια να κάνω κι άλλα, να μάθω κι άλλα, να εξελιχθώ, να πάρω κι άλλα λεφτά, να βγαίνω πιο πολύ, να κάνω γυμναστική, να να να να να να... Περιμένοντας απλώς τη στιγμή να γίνω χαρούμενος και να νιώθω γεμάτος. Μα δεν έχει έρθει ως τώρα και αλήθεια έχω κουραστεί. Όταν έχεις πολλούς ανθρώπους γύρω σου και συνεχίζεις να νιώθεις μόνος, τότε είναι σοβαρά τα πράγματα. Θα έρθει η μέρα που θα νιώθω χαρούμενος?