ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 29 χρονων,ειμαι ενας ανθρωπος που φαινεται εξω καρδια και αρκετα εμφανισιμη ( οχι οτι εχει και πολυ σημασια). Δεν εχω κανει καποια σχεση όπως θα ηθελα,δηλαδη με τα συναισθηματα και το νοιαξιμο,την καθημερινη επαφη, εδω και 5 χρονια,τοτε εληξε η τελευταια μου και πρωτη μου σχεση. Τωρα ας πουμε βρισκομαι στο αραια και που με εναν τυπο,αρκετα καλο σεξ θα ελεγα, που ομως φαινεται πως δεν θελει σχεση. Αν του στειλω εγω,ακομα και για να βρεθουμε για σεξ ,με παιδαριωδες τροπο το αποφευγει. Θα βρεθουμε μονο οταν το επιδιωξει αυτος. Κανονικα ουτε θα ηθελα κατι παραπανω ουτε θα το σκεφτομουν,οπως γινοταν προ καραντινας. Τωρα ομως μου σκανε ολα,μενω μονη και αρα την περναω μονη. Θελω να ειμαι με καποιον,θελω αυτην την καθημερινη επαφη. Γιατι ειναι τοσο δυσκολο? Δηλαδη πρεπει να τον γραφεις τον αλλον για να σε θελει? Για να σε σκεφτεται? Και επιτελους γιατι δεν ερχεται ενας ανθρωπος στη ζωη μου που να μπορεσει να δει το ποια ειμαι και να συμπορευτουμε? (ουφ το πα,ξεθυμανα ,ξερω κανεις δεν εχει αυτην την απαντηση) .Και το θετω ετσι γιατι ας πουμε το παιδι που ανεφερα δεν εχει δειξει θεληση να με μαθει, αν κι εχει τυχει να συζητησουμε για θεματα. Α!Και το καλυτερο? Λεει πως ειμαι ιδανικη για σχεση