Το ότι νιώθεις μόνη είναι στοιχείο του χαρακτήρα σού. Απλά αποδεξου το και θα νιώσεις καλύτερα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είσαι μόνη στο να νιώθεις μόνη. Κατοικίδιο έχεις? Βοηθάει απίστευτα.
1.9.2015 | 21:34
Μοναξιά μου ολα
Δεν ξερω πως μου ηρθε να γράψω εδω,μάλλον θελω να πω κάπου ολα αυτα που νιώθω και δεν τα λέω πουθενά και να ακούσω και μια γνώμη.Νιωθω μονη.ειμαι μονη.οκ εχω γονείς και φίλους και περιστασιακές περιπέτειες.οχι δεν κοιμάμαι καθε βραδυ με άλλον,απλα ο,τι ξεκινάει λήγει άδοξα,μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα για πολλούς λόγους,τους οποίους δεν μαθαίνω τις περισσότερες φορές "γιατι ο μαλακας εξαφανίζεται η κανει τουμπεκι" και εγω εχω κουραστεί να ρωτάω γιατι και να μένω με τα γιατι αναπάντητα.εχω κουραστεί να γνωρίζω συνεχεια ανθρώπους να τραβιέμαι μαζι τους 2 βδομάδες, να ταλαιπωρούμαι και μετα απλα να περνάω στον επόμενο.θελω κάποια στιγμή να δεθω με έναν άνθρωπο να νιώσω οικεία.καμια φορά τα βάζω με εμενα που γκρίνιαζω για την κατάσταση και τα βάφω μαύρα αλλα όλο αυτο συμβαίνει εδω και 3 χρονια.ειμαι υπερβολική δλδ;κουράστηκα ολοι να φτιάχνουν τις ζωές τους μετα απο μένα και εγω να ειμαι παλι μετέωρη.καθε ιστορία τελειώνει με τον ίδιο τροπο ξαφνικά,αναπαντεχα και με εμενα σε χειρότερη φαση απο την προηγούμενη.εχετε νιώσει ποτε παγιδευμένοι σε μια κατάσταση απο την οποία δεν μπορείτε να ξεφύγετε;αυτο νιώθω.υποτιθεται πως ειμαι ενήλικη και μπορώ να ζήσω όπως θελω γιατι όμως εγω δεν μπορώ να το κανω αυτο;Υ.Γ: προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν ειμαι καμια που κοιμάται απο το πρώτο βραδυ με τον άλλο ,ώστε να πεις πως δεν τους αφήνω να με πάρουν στα σοβαρά Κωνσταντίνα 21
1
