Θα ακουστεί σκληρό αυτό που θα πω, αλλά στην τελική ίσως καλύτερα να στο πω τώρα εγώ παρά να το ανακαλύψεις στην πορεία: αναφορικά με τη φίλη σου να ξέρεις πως έβγαλε όλο το κόμπλεξ που κουβαλούσε και πιθανώς να κουβαλά ακόμα. Τόσα χρόνια άκουγε παρόμοια σχόλια με τα δικά σου και τώρα που νιώθει μια ασφάλεια είπε να πετάξει την μπαρούφα της. Άν είναι οι φίλοι μας να μας δηλητηριάζουν έτσι, τότε οι εχθροί είναι περιττοί. Και είσαι μόλις 18.
21.1.2019 | 03:43
Μόνη
Είμαι φοιτήτρια στο πρώτο έτος. Σπουδάζω σε άλλη πόλη από τον τόπο μου. Δεν μπορώ να προσαρμοστώ και δεν έχω κάνει φιλίες. Ακούω όλες τις κοπέλες να μιλάνε για τις σχέσεις τους, πολλές μάλιστα μακροχρόνιες σχέσεις, για πρώην και για νυν αγόρια. Δεν έχω καν φιλήσει αγόρι. Δεν έχω τι να πω μαζί τους. Κάθομαι σε απόσταση και ακούω. Νιώθω μειονεκτικά. Ντρέπομαι μήπως με ρωτήσουν. Θυμάμαι στο σχολείο πως όλες ειχαν σχέσεις και φλερτ. Εγώ τίποτα. Στο σχολείο έκανα παρέα με μια κοπέλα που ήταν στην ίδια φάση με μένα. Και εκείνη όμως το καλοκαίρι έκανε σχέση με τον αδερφό μιας φίλης της. Από τότε, όποτε μιλήσουμε, μου λέει διάφορα του τύπου θα μείνω στο ράφι. Δεν είναι ότι απορρίπτω αγόρια. Δεν ασχολούνται καν.
5