ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σε μια μεγάλη πόλη, με αρκετούς γνωστούς και κανέναν ουσιαστικό φίλο. Σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει και που τα χρήματα είναι λίγα, σε ένα σπίτι άδειο, περιμένοντας να έρθει το Σαββατοκύριακο για να πάω καμιά βόλτα. Οι δικοί μου άνθρωποι είναι μακριά και μου λείπουν πολύ. Σκέφτομαι πολύ συχνά να γυρίσω πίσω στην επαρχία αλλά δεν μπορώ να ζήσω εκεί. Το μόνο που με κρατάει εκεί είναι η οικογένειά μου και κάποιοι φίλοι, όμως η ζωή στην επαρχία με πνίγει. Και πώς να επιστρέψεις στο πατρικό σου μετά από τόσα χρόνια ανεξαρτησίας στον δικό σου χώρο; Αλλά και πόσο ακόμα να συμβιβάζεσαι με αυτήν την ανούσια ζωή εδώ? Και τι να κάνεις για να γίνουν τα πράγματα πιο όμορφα; Ένας έρωτας ίσως να βοηθούσε αλλά με έχει ξεχάσει καιρό τώρα. Σκέψεις...σκέψεις...σκέψεις..