ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει λίγες μέρες που μετακόμισα στο κανούργιο μου σπίτι.Το έφτιαξα όπως ήθελα.Είναι όμορφο αλλά οι τοίχοι μυρίζουν μοναξιά.Φαινομενικά τα έχω όλα..Υγεία,καλούς φίλους,όμορφες παρέες,την δική μου δουλεία που μου εξασφαλίζει οικονομική άνεση.Έχω όλα αυτά που φανταζόμουν τόσα χρόνια.Μα κάποτε ήμουν ευτιχισμένη και τώρα δεν είμαι.Μου λείπει τόσο πολύ η παρουσία ενός συντρόφου.Δεν είναι οτί δεν έχω επιλογές.Υπάρχουν άνθρωποι που διεκδικούν την προσοχή μου καθημερινά.Και αυτό νομίζω κάνει ακόμα πιο θλιβερή την κατάσταση,καθώς ο έχων επιλογές δοκιμάζετε διπλά.Κανένας ωστόσο απο όσους γνωρίζω δεν μπορεί να καλύψει το κενό που νιώθω.Πανε δυο χρόνια κοντά που αδυνατώ να αγαπήσω,να αφεθώ.Πάνε δυο χρόνια σχεδόν που δεν μπορώ να μετρήσω κανέναν ως δικό μου.Σήμερα είμαι μόνη και δεν μπορώ ούτε να κλάψω.