3.9.2015 | 21:49
Μου λείπει εκείνο το παιδί...
που μου αφιέρωνε το ain' no sunshine when she's gone και το πιο καλό ναρκωτικό από μαύρη μαγιονέζα. Πως πέρασαν τα χρόνια.....αλλά το πάθος δε φεύγει.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...