ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το σπίτι που κατάφερα να φτιάξω από τα δεκαοκτώ μου και τώρα που αισίως πάτησα τα σαράντα, αναγκάστηκα να ξενοικιάσω και να γυρίσω στο πατρικό μου λόγω απόλυσης.Μου λείπουν οι δίσκοι και τα βιβλία μου που σκονίζονται σε κούτες μέσα σε μια αποθήκη.Μου λείπει ο πίνακας του Γουόρχολ (αντίγραφο βέβαια) που είχα κρεμασμένο στο καθιστικό μου και τώρα αντικρύζω τον ναυτικό με το τσιμπούκι της μάνας μου.Μου λέιπει η απόλυτη ησυχία μέσα στην οποία έπινα καφέ το πρωί και τώρα πρέπει πριν καλά καλά καθαρίσει η φωνή μου να απαντήσω σε δεκάδες ερωτήσεις (τι θα φάμε σήμερα, πόσο έχει ο μήνας, θα βρέξει τι λες;).Μου λείπει το διπλό μου κρεβάτι που χάρισα στη νιόπαντρη ξαδέρφη μου, και δεν αντέχω το τρίξιμο του εφηβικού μονού κρεβατιού μου.Όμως ευχαριστώ πολύ τη μαμά μου που μοιράζεται μαζί μου τη σύνταξη της, το σπίτι της, τη βόλεψη της. Ελπίζω να έρθει ξανά ο καιρός που θα νοσταλγώ τη θαλπωρή του μικροαστικού πατρικού μου μέσα στο μοντέρνο μου (sic) διαμέρισμα.