ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κανονικα δεν θα επρεπε να ειμαι εδω αλλα σε καποιο σπιτι μαζι με φιλους βλεποντας ταινιες ή μιλωντας ατελειωτες ωρες για σαχλαμαρες οπως οι πιο πολλοι συμφοιτητες μου. Δεν ειμαι ομως. Και να ταν μονο αυτο το παραπονο μου; όχι βεβαια. το ενα και μοναδικο μου παραπονο ειναι οτι μου λειπει το σπιτι μου και ναι ειναι μακρια δεν μπορω να παω ευκολα. Ολοι στην θεση μου θα χαιρονταν που ζουν αυτονομοι αλλα εγω οχι.Θελω να ειμαι διπλα στους δικους μου ανθρωπους που μαγαπανε και αγαπω στους φιλους μου στους γονεις μου στα αδερφια μου στο συντροφο μου αλλα παρολα αυτα ειμαι σε πολλα χιλιομετρα μακρια, χωρις στοχους χωρις ονειρα χωρις διαθεση. Ο μονος λογος που ειμαι ακομα εδω ειναι γιατι θελω να δωσω στον εαυτο μου μια ελπιδα για ενα καλυτερο μελλον οχι τιποτα σπουδαιο απλα λιγο πιο καλο απο μια καφετερια ή στην καλυτερη ενα σουπερ μαρκετ της γειτονιας γιατι εμενα δεν μου εχει ετοιμα ο μπαμπακας ασχετα που τρεχει ολη μερα για την οικογενεια, για να εχω ενα σπιτι να μενω και ζω αξιοπρεπως και ειναι ο μονος που δεν γκρινιαζει στην τελικη. Ξερω οτι θα πειτε οι περισσοτεροι οτι αν δεν μπορεις γυρνα στη μαμακα σου αλλα αν εστω υπαρχει ενας φιλος εκει εξω που καταλαβαινει πως ειναι να ζεις μακρια απο τους αγαπημενους σου για πολυ καιρο ας πει ενα γεια απο εδω κατω να νιωσω οτι δν ειμαι στον κοσμο μου!