ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω τόσο μόνη τέτοιες ώρες,πόσο θα θελα να σου μιλήσω για μια ακόμη φορα.Αλλά σε έδιωξα κακήν κακώς από τη ζωή μου.Γιατί να βλέπεις είσαι κάτι που για κάποιο λογο παντα καταλήγω να σε σκέφτομαι,να σκέφτομαι πόσο με διεκδικήσες και πόσο ξεκάθαρος ήσουν στα συναισθήματα σου.Με πόση υπομονή και στοργή ήρθες σταδιακά κοντά μου,με είδες,όντως με είδες ποιά ειμαι πραγματικά και με βοήθησες.Μαγαπησες αληθινά.Αλλά εγω δεν ξέρω,δεν κατάφερνα να σουμην δείξω πόσο σημαντικός ήσουν,πααντα εσυ φροντιζες εμενα,έκανες τα παντα γυρω απο εμενα.Η Ουρανία αυτο,η Ουρανία εκείνο,με την Ουρανία πηγαμε εκει,καναμε αυτό.Ήμουν το κέντρο σου και ολο αυτο άρχιζε να με πνίγει,δεν έχω συνήθισει σε τετοια προσοχή,ένιωσα πολυ σημαντική σχεδόν ιερή για εσένα και αυτο δεν ήθελα ή μάλλον δεν πίστευα πως θα συμβεί ποτε..και μου γύρισε μια μέρα,σου είπα όλα αυτα τα απαίσια,ξέσπασα τόσο πολυ.Σου ανακοίνωσα πως γυρνάω Αθήνα,φεύγω για πάντα,σε διεγραψα απο λογαριασμούς άλλαξα τηλέφωνα...σε απέφυγα,δεν σου εξήγησα ποτέ..Συγγνώμη και μου λείπεις