ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζήσαμε τόσες ωραίες στιγμές εμείς οι δυο που δεν θέλω να τις διαγράψω... Χθες το βράδυ, όταν χτύπησε το τηλέφωνο, αποφάσισα να μην το σηκώσω. Τόσες μέρες έκανα πρόβες μπροστά στον καθρέφτη μου για να βρω τα σωστά λόγια... τα λόγια που δεν θα σε πλήγωναν και δεν θα με πλήγωναν... τα είχα πει τόσες φορές που τα είχα μάθει απέξω. Τελικά χθες δεν κατάφερα να αρθρώσω ούτε λέξη. Επέλεξα τη σιωπή. Για μια ακόμη φορά. Για πολλοστή φορά δεν σήκωσα το τηλέφωνο. Όπως και προχθές το βράδυ... Σου απάντησα με μήνυμα το πρωί. Όχι γιατί δεν το άκουσα όπως σου είπα αλλά γιατί δεν ήξερα τι να σου πω... Γιατί καλές οι πρόβες, αλλά όταν φτάσει η ώρα της παράστασης συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι καλή ηθοποιός...Για αυτό και χθες το βράδυ δεν το σήκωσα. Θέλω κάποια στιγμή να σου μιλήσω αλλά δεν είμαι έτοιμη... και ειλικρινά δεν ξέρω αν θα είμαι και ποτέ... Με έλεγες δυνατή. Θυμάσαι; Εγώ δυνατή; Κρύβομαι στο ξαναείπα!!! Κρύβομαι καλά...