ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηταν η καλυτερη μου φιλη. Η κολλητη μου. Μπορουσαμε να μιλαμε για ωρες ατελειωτες αναλυοντας διαφορα θεματα. Χαιροταν με τις χαρες μου, με παρηγορουσε στις λυπες μου. Ειμασταν σαν μια ψυχη. Η μια εκει για την αλλη. Οσο και να με επριζε ζητωντας μου συνεχεια να της εξηγησω ενα μαθημα. Οσες φορες και να με επαιρνε τηλεφωνο οταν ειχα δουλεια. Περνουσαμε πολυ καλα, ολα ηταν τελεια. Μιλουσαμε για αγορια, και λεγαμε ποσο τελειο θα ηταν στο Λυκειο να εχουμε ενα αγορι.Ωσπου εφτασε αυτη η στιγμη. Εγω αποκτησα αγορι. Τον ηξερε απο παλια, τον ηθελε κιολας. Δεν με πειραξε ομως! Χαρηκε που τα ειχα με αυτον! Με βοηθουσε οταν η σχεση μου ειχε προβληματα, οταν ηθελα να κανω κατι για αυτον. Του μιλουσε για εμενα, στην ουσια μας εφερε πιο κοντα. Οταν με εκανε να κλαιω, αυτη του κρατουσε μουτρα, επειδη εκανε εμενα, την κολλητη της να κλαιει. Καποια στιγμη ολα αλλαξαν. Πηγαινα σε καθε σχολικο διαλειμμα με το αγορι μου. Την ειχα αφησει μονη της. Καθοταν μονη της με τις ωρες στην ταξη και με περιμενε. Και ομως εγω ποτε δεν πηγα. Δεν ειχαμε χρονο να βρεθουμε εκτος σχολειου...Μετα απο καποια στιγμη μου ειπε οτι αυτο την ενοχλει. Το καταλαβα, αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι. Γιατι ημουν τοσο ερωτευμενη με αυτο το αγορι! Της ελεγα απλα να κανει υπομονη, γιατι τα αισθηματα μου ηταν τοσο εντονα που δεν μπορουσα να κανω τιποτα..Ο καιρος περνουσε και μου ξαναελεγε η κολλητη μου οτι την ενοχλει. Εγω ομως της ελεγα ακριβως το ιδιο. Το παραξενο ειναι οτι ελεγε πως δεν θα ξανασχοληθει με αυτο το θεμα. Καθε φορα ομως ξαναμιλουσαμε για αυτο, και καθε φορα εκανε την προσπαθεια της. Μου μιλουσε, μου χαμογελουσε, δεν μου κρατουσε κακια..καποια στιγμη σταματησε να κανει αυτην την προσπαθεια..και τοτε της μιλησα..μου μιλουσε ασχημα, πολυ ασχημα. Και καταλαβα ποσο την πληγωσα. Πως ειναι δυνατον ο ανθρωπος που σε αγαπαει τοσο πολυ να σου μιλαει ετσι; την πληγωσα, την αφησα μονη της..μου ειπε δεν ηθελε να προσπαθει αλλο, και τοτε αρχισα εγω την προσπαθεια. Της μιλουσα, περνουσα μαζι της καποια διαλειμματα, την καλουσα σπιτι μου..ματαιος κοπος..αυτη εκανε την προσπαθεια της(που την εκτιμω πολυ) σε ασχημο χρονο, και εγω την δικια μου μετα απο αρκετο καιρο(μετα απο 6 μηνες)..Τοτε ομως το καταλαβα! τοτε καταλαβα οτι δεν ηθελα να την χασω! Αλλα οπως καταλαβενετε, η φιλια ειναι σαν μαγνητης..αν αποσυρθει ο ενας, ο αλλος δεν κολλαει με τιποτα..τωρα δεν μιλαμε αλλο. Τωρα εχω μεινει με το αγορι μου, ο οποιος καταλαβαινει οτι και αυτος εφταιγε, και προσπαθει να με παρηγορησει...Η αληθεια ειναι οτι δεν ειναι σωστο να αφηνεις την κολλητη σου για ενα αγορι. Εγω ομως ημουν τοσο ερωτευμενη..πετουσα στα συννεφα, η προσγειωση ομως πονεσε πολυ..την θελω πισω στην ζωη μου. Δεν νομιζω ομως να ειμαστε οπως παλια. Μου το ειχε πει και η ιδια της αυτο..της εχω ζητησει συγγνωμη, αλλα μαλλον δεν αρκει..συγγνωμη..συγγνωμη..συγγνωμη..ακομα σε σκεφτομαι εγω, και ακομα σαγαπω..