ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ως 18 χρονος ομοφυλοφιλος φοιτητής που σπουδαζει απο επαρχια στην Αθηνα νιωθω την αναγκη να κανω πράγματα που για συνομηλίκους ετεροφυλόφιλους ειναι εντελώς δεδομένα οπως π.χ μια σχεση. Δεν εχω κάνει coming out και γενικα η περίοδος αυτη για μενα ειναι μεταβατική ( σχολή- νέοι φιλοι -παρέες) .Ετσι αποφασισα να μπω στο tinder.Εκει τυχαία βρηκα ενα παιδι που σπουδαζει στο ιδιο τμήμα απλως σε λιγο μεγαλύτερο ετος. Μετα απο λιγη κουβέντα στο τσατ ( αρκετά συμπαθητικός) του προτεινα να βγούμε αφου βεβαια χρειάστηκε εκείνος να αλλαξει λιγο το προγραμμα του.Απο τη στιγμή που μιλούσαμε μεχρι το προγραμματισμένο ραντεβού ( εναν καφε αργα το απογευμα) μεσολαβησαν 3 μερες.Σε αυτες σκεφτομουν οτι ζω ένα ΨΈΜΑ., ότι οι φιλοι μου και οι γονεις θα με ρωτησουν :" τι θα κανεις αποψε" και εγω θα αναγκαζόμουν να πω ΨΕΜΑΤΑ για να βγω με εναν άγνωστο ουσιαστικα. .Τον έκανα μπλοκ χωρις να πω τιποτα.Μετα με βρηκε σε αλλη πλατφόρμα και του ειπα οτι απλως τελικα δεν ειμαι έτοιμος. ΩΣΤΌΣΟ, σκέφτομαι τι θα γινοταν ΑΝ ... εκανα καλα ή όχι; βιάζομαι ή οχι ; νιωθω τύψεις. Θέλω να γνωρίσω ατομα αλλα νιωθω τοσο ΜΟΝΟΣ σε ολο αυτο. Τι θα κανω; Ευχαριστώ εκ των προτέρων