ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάντα ήμουν λογική,πάντα ήμουν κάθετη,απόλυτη,λειτουργούσα και μ το συσυναίσθημα χωρίς να βλαπτω τους γύρω μου...Μέχρι που τα έμπλεξα με εκείνον.με εκεινον τον τοξικό.με γεμισε ανασφάλειες ..απο τότε που χωρίσαμε ενιωθα κενή,σαν να μην έχω συναισθηματα...βρέθηκε στο δρόμο μου ένας άνθρωπος που δεν μου προκαλεί πόνο,δάκρυ,πίκρα και δεν ξερω τι θέλω...Την μια θελω να το ζησω και την άλλη φοβάμαι...Την μια θελω να ειμαι μαζί του και μόλις γυριζω σπιτι το μετανιώνω.. Μην με κατακρίνετε...σίγουρα έχετε βρεθεί στην ιδια θεση κάποια στιγμή.. Μπορεί να μαι ανασφαλής και να τα κάνω όλα αυτά.. του εχω πει πως νιωθω και πως εχω ενδοιασμούς...δε τον κοροιδευω...Όμως πως θα ξεμπλέξω και θα λυτρωσω τον εαυτό μου;;; να το προσπαθήσω και να το ζησω και να δω που θα πάει και πως θα αισθανθώ ή να σηκωθώ να φυγω να μείνω μόνη μου;..Και τα 2 πιστεύω το ίδιο βάρος θα μου προκαλέσουν ..