ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποτε μου άρεσαν, όταν μάλιστα πρωτοείδα στην Αθήνα, σκέφτηκα "ωραία φάση όπως Αμερική". Κάποια ήταν όντως καλλιτεχνικά δημιουργήματα και ομόρφαιναν την πόλη. Όμως από τότε πέρασε καιρός και πλέον είναι παντού: γκράφιτι, tags, στάμπες, συνθήματα, άλλα έξυπνα άλλα ανοησίες γραμμένες με μαρκαδόρο, αλλά παντού. Σε τοίχους, βιτρίνες, τζαμαρίες άδειων μαγαζιών προς ενοικίαση, πόρτες, παράθυρα, πρόσφατα είδα κι ένα βαν γεμάτο συνθήματα στα Εξάρχεια, έλεος! Δε μας φτάνει το σκουπιδαριό, οι αφίσες κολλημένες η μια πάνω στην άλλη με πάχος όσο κι ο σοβάς, τώρα γεμίσαμε την Αθήνα με κάθε λογής μουτζούρες, γιατί ρε παιδιά; Σκέφτομαι μήπως μεγάλωσα και παραξένεψα ; Δεν ξέρω, ίσως, αλλά όλος αυτός ο αχταρμάς μου κάνει την αισθητική κουρέλι. Ας με συγχωρέσουν οι γκραφιτάδες, αλλά δεν είναι όλοι γεννημένοι καλλιτέχνες, ούτε το να μουτζουρώνεις με ένα μαρκαδόρο ή σπρέι τοίχους σε κάνει ακτιβιστή. Αυτά...