ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την σημερινη μέρα την σκεφτομουν καιρο κ με φοβιζε όσο πλησιαζε..Δεν είχα αδικο τελικά!Ένστικτο...Οι γυναικες το έχουμε σε μεγάλο βαθμο!Τετοια μέρα ήταν π χώρισαμε με τον ''μικρό'',τρόμαξα να συνέλθω,ναι,αλλα μετα απ τοσο καιρο δν με ενδιαφέρει κ το σκέφτομαι κ γελάω..Η ζωη όμως παίζει βρώμικα παιχνίδια.Μηνες μετα το χωρισμό βρήκα τον εαυτό μου πάλι,γνωρισα εναν ανθρωπο που με εκανε να δω οτι τελικά υπάρχει ελπίδα στις ανθρωπινες σχέσεις.Πρωτη φορα ένιωσα να έχω αυτον ακριβώς που μου άξιζε.Πρωτη φορά μου περασε απο το μυαλο οτι ναι,με αυτον τν ανθρωπο αξίζει να περάσω το υπόλοιπο της ζωης μου μαζι..Αμοιβαία ελξη,χημεια,επικοινωνια..Οπως θες πες το..Ειναι τρομερό το πως ενας ανθρωπος γινεται ο κόσμος σου όλος!Τον νοιαζεσαι,τον φροντιζεις,τον προσέχεις,κάνεις τα πάντα για να είναι καλά!Χαιρεσαι να τον βλέπεις να χαμογελάει και η χαρα ειναι διπλή όταν ξέρεις οτι εσύ ευθυνεσαι για το χαμόγελο του!Σε γεμίζει αυτό σαν ανθρωπο..Σε ολοκληρώνει..Τρομερό συναίσθημα και μοναδικό!Και το νιω΄θεις με σιγουρια οτι ειναι Ο ΕΝΑΣ..Δίνεις χώρις να σε νοιαζει ΚΑΘΟΛΟΥ να πάρεις κάτι πισω..Και χαμογελάει η ψυχη σου οταν βλέπεις οτι παιρνεις πολλα κ εσυ πίσω τελικά!Ευτυχία..Ξυπνας χαρουμενη,κοιμάσαι χαρούμενη!Νιωθεις ολοκλήρωση!Και να το τέλος..τέλος απο φόβο,απο τιποτα αλλο!''Περναμε πολυ καλα μαζί καιειναι επικύνδινο οταν δυο ανθρωποι περνανε τοσο καλα''σου λεει.. Και χάνεις τη γη κατω απο τα πόδια σου.Με αξιοπρεπεια ομως και σεβασμό το δέχεσαι.Πονάς αλλα δεν ενοχλείς ποτέ,ουτε στελνεις κάτι ποτε.Εμαθα να σέβομαι τις αποφάσεις των ανθρώπων,κακώς..!Μην κανεις λενε οτι δν θελεις ν σου κανουν κ με αυτο πορεύτηκα ως σημερα..Μου λείπει πολύ,πάρα πολύ..Τον βλέπω αρκετα συχνα γιατι συμφωνησαμε και οι 2 στο οτι δεν θελουμε να χαθουμε ο ενας απο την ζωη του αλλου..Δεν του έδειξα ολο αυτο τν καιρο στιγμή οτι μου λείπει κ το ποσο ερωτευμενη ειμαι ακομα μαζι του.Ισα ισα καθε μερα σχεδον που τον βλεπω και οταν μιλαγαμε στο τηλεφωνο ειμαι ευδιαθετη και χαμογελαστή και ας κλαιει η καρδιά μου εκείνες τις στιγμες,δεν θελω στιγμή ν νιώσει υπεύθυνος για τη θλίψη μου κσι να χάσει το χαμογελό του!Έτσι ειναι οταν αγαπάς..Θες ο αλλος να είναι καλα!Και καπως ετσι εγω,ενα τέρας κοινωνικότητας,εχω κλειστει στον εαυτο μου για πρώτη φορά στη ζωή μου.Δεν έχω κουράγιο να συζητήσω με κανέναν όλα αυτα τα συναισθηματα,κ όσοι δεν τα έχουν νιωσει δεν θα τα καταλάβουν!Το χειρότερο ειναι οτι μετα απο αυτόν ολοι οι αντρες μου φαινονται αδιάφοροι και εχασα το ενδιαφέρον να φλερτάρω πάλι..Κάνεις δεν θα αγγίξει στο ελαχιστο ολα όσα βρήκα σε αυτόν!Ξερεις,ειναι αυτό που μια φορά στη ζωη σ θα ζησεις κατι τοσο δυνατό και πιστευεις πως δεν θα βρεις παλι κατι πιο δυνατο απο αυτο..Όλα ομως λενε για κάποιο λόγο γινοντε,αυτο σκεφτομαι και χαμογελάω δειλά..Και ας επισημοποιησε σημερα την καινουρια του σχεση..Και ας γυρνάει σημερα μαζι της στα μέρη και τα μαγαζιά που λεγαμε πριν καιρό οτι θα πηγαιναμε μαζι...Σήμερα,11 Μαιου,η μερα που πονεσα για τον χωρισμο απο τον ''μικρό''..Σημερα 11 Μαιου ο ανθρωπος μου που εκανε τον ''μικρο'' να φαντάζει περιπετειούλα,ξεκίνησε κατι καινουριο στη ζωη του...Και μετα μου λες,εσυ που διαβαζεις τωρα αυτο,οτι η ζωη συνεχιζεται..Ναι..Πως ομως?