ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

H ζωή μου είναι ένα αχούρι.Η σχολή μου με παραδυσκολεύει,οι φίλοι μου με πληγώνουν με κάποιες πράξεις τους,η σχέση μου καταρρέει,η οικογένεια μου απομακρύνεται.Η τελευταία περίοδος της ζωής μου είναι μια από τις χειρότερες που έχω βιώσει στα 19 μου.Έκανα κάποιες δραστικές επιλογές και πολύ σημαντικές για την έκβαση της ζωής μου,η πιο σημαντική να αφήσω την πόλη και τη σχολή στην οποία ήδη ήμουν και να έρθω πίσω στην Αθήνα σε αντίστοιχη σχολή.Αυτό έφερε τρομερές αλλαγές στην καθημερινότητα μου καθώς εκτός από περιβάλλον άλλαξε και ο περιγυρός μου.Γύρισα λοιπόν,στο πατρικό μου και στην πόλη που με μεγάλωσε να ξαναβρώ όσα είχα και ακόμη περισσότερα.Και όντως οι πρώτοι 5 μήνες κύλισαν τόσο γλυκά,στη σχολή ένιωσα πολύ εύκολη την προσαρμογή και τα μαθήματα τα λάτρεψα,γνώρισα ένα σωρό νέο κόσμο και έκανα πολύ έυκολα νέες παρέες όπως και επανασυνδέθηκα με τις προυπάρχουσες παρέες μου,εντάχθηκα σε ερασιτεχνικό θίασο όπως και έλαβα μέρος σε πολλές εθελοντικές δράσεις φοιτητικές.Και φυσικά μια χρόνια φιλία εξελίχθηκε στον πιο μεγάλο μου έρωτα.Επιτέλους ανοίχτηκα και έκανα όλα όσα ήθελα να κάνω από την προηγούμενη χρονιά αλλά δεν είχα την ευκαιρία.Μα έγινε μία έκρηξη,ένα μπαμ,ένας βομβαρδισμός και όλα άρχισαν να σαπίζουν να χάνονται.Δεν έχω καταλάβει,τι έγινε,δεν μπορώ να εντοπίσω το σφάλμα αλλά όλα ξεκίνησαν από τη σχέση μου που με απάτησε και το έμαθα απο τρίτους,μετά αφόρητα πληγωμένη στράφηκα σε κάποιες γερές και κοντινές μου φιλίες για να μάθω πόσα χυδαία λόγια έχουν πει για μένα πίσω από την πλάτη μου,και όλα αυτά επηρέασαν την απόδοσή μου στη σχολή...Μια φούσκα που έσκασε,σε μια μεθυσμένη πλάνη ήμουν παγιδευμένη και δεν έβλεπα τα αυτονόητα,ένα ψυχολογικό ράκος έχω βρεθεί και δεν ξέρω από που να το μαζέψω.Αλλα θα περάσει και αυτό,σωστά;Θα έρθουν και καλύτερες μέρες.Αλλά για τώρα,πονάω,πολυ...