ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κατα τις 6 σήμερα το πρωι σηκώθηκα να παω στο μπάνιο και πριν προλαβω να φτασω στην πορτα, άρχισα να ζαλίζομαι και εκατσα σε μια καρεκλα που βρήκα. Φωναζω στον άντρα μου "δεν νιωθω και πολυ καλά" και πριν προλαβω να το πω λιποθυμησα. Γενικα εχω αριστο ιστορικο, κανενα πρόβλημα υγείας, και ο αντρας μου ειναι γιατρός, συνεπώς σε τακτικη βαση κανω εξετάσεις κλπ. Βρεθηκα ξαπλωμένη κατω, με ειχε ξαπλωσει ο ιδιος αφου δεν προλαβε να ερθει διπλα μου και λιποθυμισα, και ειδα το πρόσωπο του ανθρώπου μου απο πανω μου να με κοιτάζει με αγωνία. Τελικα ηταν επειδή σηκώθηκα απότομα απο το κρεβάτι, ειμαι αδιαθετη και νηστευω επισης. Απλα δεν θα ξεχασω ποτε την εκφραση του οταν συνηλθα και ο τρόπος που μου φιλησε τα χέρια. Κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιω ποσο σημαντικο ειναι να εισαι με τον ανθρωπο της ζωης σου. Συγκινήθηκα πολύ, και ήθελα να το μοιραστώ...Και το ιατρικο tip: Αν αισθανθειτε ποτε να θολωνε/σκοτεινιάζει η οραση σας , να βουιζουν τα αυτια σας σαν να τρεχει καζανακι (λογω πτωσης πιεσης)και να ζαλιζεστε, ξαπλωστε αμεσως κατω. Ακομη και στο πάτωμα. Επίσης μην σηκωνεστε απο το κρεβάτι η τον καναπέ απότομα. Δωστε 10 δευτερόλεπτα χρονο στην καρδια σας ενω βρίσκεστε σε καθιστική θεση και σηκωθείτε αργά. Καλημέρα και να μας φυλάει ο Θεός από τέτοια.