ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άλλο ένα γράμμα από εκείνα που ποτέ δεν σου έστειλα, λόγια που ποτέ δεν σου είπα. Γιατί ποτέ δεν σε ένοιωσα δίπλα μου. Γιατί θεωρούσες την παρουσία σου περιττή ακόμα και όταν ήσουν εδώ, ακόμα και τώρα. Δεν σε συγχωρώ. Ποτέ. Έχω πληγωθεί πολύ από εσένα μπαμπά και είμαι μόνο 17 χρονών. Επιφανειακά σε συγχωρώ γιατί έχω ανάγκη από ψυχική γαλήνη. Αλλά στην πραγματικότητα με τις επιλογές σου και τις πράξεις σου με έκανες να νοιώθω τα πιο άσχημα συναισθήματα. Είμαι παιδί σου...Ναι, αυτή είμαι εγώ και κανείς άλλος δεν μπορεί να πάρει την θέση μου..Έτσι μου λένε όλοι. Πόσο μεγάλο ψέμα. Εσύ ο ίδιος το διέψευσες με τις επιλογές σου. Ξεχνώντας με. Αλλά την δική σου θέση δεν την πήρε κανείς. Ποτέ. Μπαμπά....πόσο καιρό έχω να σε δω και να σε πω μπαμπά. Η πιο απλή λέξη, που τα περισσότερα παιδιά την λένε σε καθημερινή βάση...εγώ δεν την λέω ποτέ...και αν την πω, βγαίνει δύσκολα από μέσα μου. Η πιο απλή λέξη, αλλά εσύ δεν έχεις την ευκαιρία να την ακούς με ένα σ'αγαπάω δίπλα. Αρκείσαι να ακούς ένα Τάκη, δως μου λεφτά...κάποιων άλλων παιδιών. Λυπάμαι μπαμπά. Πολύ. Τώρα θα είσαι κάπου στην μέση του ωκεανού ή σε κάποιο λιμάνι για Πάσχα ή δεν ξέρω που.....Μόνος. Άραγε με σκέφτεσαι; Όπου και να είσαι να ξέρεις πως αν όχι στην ζωή μου, ζεις μέσα μου. Πάντα θα ζεις μέσα μου.....Με πλήγωσες, με ταπείνωσες, με στενοχώρησες, με απογοήτευσες, αλλά εγώ σ'αγαπάω από τα βάθη της καρδιάς μου. Σε σκέφτομαι κάθε μέρα. Κάθε μέρα μπαμπά. Κάθε........Όταν γελώ, όταν κλαίω. Σε κάθε στιγμή της ζωής μου θα ήθελα να είσαι εκεί. Να αναπληρώναμε όσα δεν ζήσαμε. Μα δεν είσαι. Κάθομαι σε μια οθόνη και γράφω τον πόνο μου.....αντί να στον πω. Μα ρε μπαμπά. Δεν με θες. Προσπάθησα πολύ να έχουμε σχέσεις. Εγώ προσπάθησα γιατί ξέρω τον εγωισμό σου και γιατί θεωρώ ότι δεν υπάρχουν όρια και εγωισμοί στην οικογένεια.....Στην αγάπη. Μπαμπά δεν έχω αλλάξει. Εγώ είμαι αυτή που έπαιρνες στα πόδια σου και μου χάιδευες τα μαλλιά με τις ώρες. Εγώ είμαι αυτή που έλεγες παραμύθια μέχρι να κοιμηθώ...Η ουρά σου...Εγώ είμαι. Εσένα όμως δεν σε αναγνωρίζω. Πως μπορείς; Στείλε μου τουλάχιστον να δεις αν είμαι καλά, μια ευχή....έγινα 17 χρονών κοπελίτσα....Τίποτα. Τίποτα δεν αξίζει η κόρη σου; Ούτε το δείγμα αγάπης που μπορεί να έχεις; Σ'αγαπάω και μου λείπεις. Κυρίως το δεύτερο. Πολύ...........Δεν θέλω άλλο να κλαίω κάθε βράδυ...Βαρέθηκα. Καλό Πάσχα και καλά ταξίδια...Η κόρη σου....