Μου θυμίζεις εμένα που λίγα χρόνια πριν ήμουν συνέχεια πήγαινε-έλα με μια βαλίτσα στο χέρι να συναντήσω τον προκομμένο ( ταξίδι μιας μέρας). Τώρα τελευταία ερχόταν εκείνος.Κανονικά και οι δύο πρέπει να ''θυσιάζονται'' ας πούμε και όχι να βολεύεται ο άλλος. Στο τέλος να βρίσκεται και η λύση της απόστασης και να μην είναι διαπαντός, αλλιώς τερματίζεται.
13.9.2018 | 18:18
Μπερδεμα
Ειμαστε 8 μηνες σε απόσταση. Και πηγαίνω συνεχεια εγω εκει.αυτος δεν ερχεται σ τη πολη μου. Αν δεν παω εγω δεν θα κανει εκεινος κινηση να ερθει.. λεει Πώς με αγαπαει. Τι αγαπη ειναι αυτη? Να κανει κινηση μονο ο ενας? Επισης ειμαστε 34 . Και νιώθω οτι χανω ευκαιριες στη πολη μου.Όμως τον αγαπαω.και θελω να παω στο μερος του αργοτερα. Τι.να κανω? Να του ζητησω το λόγο που δεν ερχεται ή να χωρισω προς αναζητηση κατι καλυτερου?
2