ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν...τα πράγματα έχουν ως εξής:πριν 3 περίπου χρόνια γνώρισα ένα παιδί στο facebook(ήδη μεγάλο μείον) και αρχίσαμε να μιλάμε. Εγω 17 στα 18 αυτός 25 με 26.Αυτός Αθήνα εγώ Θεσσαλονίκη. Μιλούσαμε κάθε μέρα κ ερχόμασταν όλο κ πιο κοντά όσο το επέτρεπε κ η περίσταση, αλλά εγώ είχα πολλά στο μυαλό μου με πρώτο και καλύτερο τις πανελλήνιες και δεν "αφηνόμουν". Αυτός σχετικά γρήγορα μου είχε πει ότι του αρέσω αλλά εγώ διακωμωδούσα την κατάσταση ίσως κ λόγω άμυνας.Δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι μου άρεσε ένας τυπικά άγνωστος. Πέρασε αρκετός καιρός και χαθήκαμε για τον έναν ή τον άλλον λόγο. Μετά από κάποιους μήνες του έστειλα μήνυμα. Μου είχε λείψει και ήθελα να δω τι κάνει. Ξεκίνησε πάλι κάτι μεταξύ μας αλλά η κατάληξη ήταν ίδια κ πάλι εγώ έφταιγα. Αντί να του πω τι νιώθω για εκείνον έκανα σαν παιδάκι κ κρυβόμουν πίσω από το δάχτυλο μου ενώ αυτος μου έλεγε ξεκάθαρα τι νιώθει για μένα. Σήμερα, έχοντας να μιλήσουμε περίπου έναν χρόνο και γνωρίζοντας ότι έχεις κουραστεί μαζί μου και δεν θες κάτι από μένα, θέλω απλά να σου πώ ότι μετά από τόσο καιρό νιώθω ακόμα ερωτευμένη με έναν άγνωστο..:pΑπό την Μ... για τον Μ.... !