Όχι τα μαλλιά, μέχρι και τα δόντια μου έπεσαν όταν το διάβασα... Κοπέλα μου, δεν είναι καλό παιδί. Είναι άνθρωπος που σε κακοποιεί. Δεν υπάρχει αγάπη ούτε έρωτας σε αυτό... Και το γεγονός ότι ζητούσε συγγνώμη για κάτι που συνεχίζει να κάνει μου φαίνεται αδιανόητο. Πόσο μάλλον όταν αυτό που κάνει είναι να σε χτυπάει. Δεν ήταν ένα λάθος που έγινε μια φορά, που ούτε τότε δικαιολογείται αυτό. Οι από πάνω τα έχουν πει όλα αυτά, βέβαια, αλλά ένιωσα πως έπρεπε να πω κι εγώ κάτι. Εύχομαι να πας όσο πιο μακριά του γίνεται. Και αυτού να του κοπεί το χέρι από τη ρίζα.
23.11.2017 | 16:29
Μπερδεμενη
Ξέρω πως ολοι θα κραξετε κατω στα σχολια...αλλα θα τα πω να ξεσκασω.Ειμαι πολλα χρονια με το αγορι μου απο 15 χρονων...μενουμε μαζι εδω και δυο μιση χρονια. Τον ξερω απο τα 16 του τωρα ειναι 22. Η σχεση μας αρχισε με τις καλυτερες προθεσεις. Ερωτευμενοι σαν τρελοι...Αυτος ειχε ενα θεμα με τον θυμο του, χωρις να τον προκαλω σε κατι ή να του φερομαι ασχημα. Οταν τσακωνόμασταν εγω ηθελα να ηρεμησουμε πρωτα και μετα να λυσουμε το καθε ζητημα..αν και δεν τσακωνομασταν ποτε για τα σοβαρα θεματα. Τσακωνομασταν για τα χαζα. Πανω στα νευρα του, επειδη εγω δεν ηθελα να τσακωθουμε χειροτερα με χτυγαπε...με χτυπαγε στο κεφαλι..χωρις ωστοσο ποτε να μου αφησει σημαδια. Βεβαια, τα σημαδια αυτα τα αφησε στην ψυχη μου. Αμεσως μετα μου ελεγε συγγνωμη και γω τον συγχωρουσα...ο χαρακτηρας του δεν ειναι ετσι. Ειναι πολυ καλο παιδι. Και για αυτο τον συγχωρουσα...αλλα..μετα απο τοσα χρονια...αναρωτιεμαι μηπως εκανα λαθος; Τωρα που εχει φυγει ο ερωτας και εχει μεινει η αγαπη...μηπως δεν επρεπε να τον συγχωρησω;
15
