ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σκατά και απόσκατα. Έτσι θα χαρακτήριζα την περίοδο αυτή της ζωής μου. Κάποιος εκεί πάνω δοκιμάζει τα όρια μου ή απλά είμαι τόσο γκαντέμης με τρισάθλιο timing!Εδώ και άνα χρόνο περίπου είχα σχέση απο απόσταση με ένα παλικάρι που σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη. Όταν τον γνώρισα έμενε στην πόλη μου και λόγω κοινής παρέας γνωριστήκαμε, υπήρξε αυτή η κλασική και γνωστή σε όλους ρομαντική περίοδος με τα μυνήματα, τα τηλέφωνα, τα κεράσματα, τις εξόδους κλπ. Πρώτη φορά ένιωσα τόσο free και τοσο χαλαρά με ενα άτομο...ίσως γιατί οι περισσότερες γνωριμίες και "κονέ" για μας γίνονται μέσω διάφορων site και facebook δυστυχώς. Οι gay άνδρες και κοπέλες εδώ μέσα πιστευω καταλαβαίνετε τι εννοώ. Πρωτή φορά λοιπόν μου τυχε κάτι τέτοιο, μέσω κοινής παρέας, οι υπόλοιποι να μας σπρώχνουν να βρισκόμαστε, και γενικά να είμαστε ανοιχτοί μπροστά τους, γιατί όλοι της παρέας ήξεραν και δε χρειαζόταν να κρυβόμαστε για να μην "προσβάλλουμε την αισθητική" κάποιου. Τέλος πάντων με λίγα λόγια πρώτη φορά ένιωσα όπως νιώθει ένας straight άνδρας που πολύ απλά του αρέσει μια κοπέλα και όλο αυτό εξελίσσεται σε κάτι πολύ όμορφο με τον καιρό χωρίς να χρειάζεται να κρύβει κάτι.Περάσαμε ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι μαζί αλλα μετά το Σεπτέμβρη έπρεπε να φύγει για να συνεχίσει τις σπουδές του. Εν τέλει μου εξέφρασε τα συναισθήματα του και αφόυ μου το ζήτησε (άλλο που δεν ήθελα και εγώ) συνεχίσαμε να είμαστε μαζί για όσο αντέξουμε μέσω απόστασης. Πήγαινα, ερχόταν για τους επόμενους 6 μήνες αλλά λόγω υποχρεώσεων και των 2 μας δε μπορούσαμε να βρισκόμαστε για πάνω από 3 φορές το μήνα. Τον τελευταίο καιρό λοιπόν η συμπεριφορά του άρχισε να αλλάζει, άρχισε να γίνεται πολύ απότομος απέναντι μου, να μιλάει σα κάφρος, να μην ξέρει πότε να σταματήσει πλάκες και γενικά έβλεπα έναν ξένο άνθρωπο τελείως μπροστά μου. Έκανα υπομονή γιατί μόνος μου μπήκα στο τριπάκι της απόστασης και όταν δεν είσαι μαζί με τον άνθρωπο σου το μυαλουδάκι παίζει περίεργα παιχνίδια μερικές φορές. Οπότε λέω άστον έχει πιεστεί με όλα αυτά και τη σχολή. Την τελευταία φορα που πήγα, έγινε μια χαζή παρεξήγηση και πάνω στα νεύρα του με χτύπησε. Εδώ θέλω να αναφέρω ότι για μένα δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απο τη βια. Όταν σηκώνει κάποιος το χέρι του σε ένα ανθρώπινο ον πιστεύω ότι του παραβιαζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον εξευτελίζει. Ξέρω μπορεί να ακούγεται "gayyy" αλλα ισως γιατί ως παιδί είχα δεχτεί σωματική κακοποίηση, το θεωρώ πολύ απάνθρωπο και μικρό.Ετοιμάζω τα πράγματα μου λοιπόν και φεύγω, χωρίς να με σταματήσει και αφού γυρνάω στην πόλη μου αρχίζω να δέχομαι μυνήματα συγνώμης και "μετάνειας". Παρατηρώ λοιπόν οτι όλα τα όμορφα συναισθήματα που έτρεφα γιαυτό τον άνθρωπο μετατράπηκαν σε αηδία, νεύρα και αγανάκτηση. Ούτε να διαβάζω τα μυνήματα του μπορούσα χωρίς να μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Ίσως επειδή ήταν πρόσφατο, ίσως όσο περνούσε ο καιρός να μου περνούσε γιατι αλήθεια έτρεφα πολλά συναισθήματα γιαυτό τον άνθρωπο που πέρα απο αυτό ήταν πάντα πολυ καλός και γλυκός άνθρωπος. Ναι μεν είσαι με κάποιον τόσο καιρό οπότε ξέρεις με ποιόν έχεις να κάνεις, δεν περιμένεις από ένα γεγονός να καταλάβεις τον άνθρωπο σου...αλλά όταν αυτό το γεγονός είναι τόσο χοντρό σε αποσυντονίζει τελείως!Τέλς πάντων, σταμάτησα να έχω επαφές μαζί του και μετά από καμιά βδομάδα έτυχε να ξαναβρεθώ τυχαία με ένα παλιό μου φλερτ. Και εκείνος λοιπόν μόλις είχε βγει από σχέση απο απόσταση και αρχίσαμε να βγαίνουμε, συζητούσαμε πόσο σκατά είμαστε, μιλούσαμε, γελούσαμε, ξεχνιόμασταν και δυστυχώς η ευτυχώς έγινε το μοιραίο. Ίσως μέσα μου το έκανα για εκδίκηση στον άλλο για ότι μου έκανε? Αντίδικο? Δεν ξέρω. Ίσως ένιωθα κάπως ευάλωτος μετά απο αυτό που έγινε και είχα την ανάγκη από κάποιον να με πάρει μια αγκαλιά. Ακούγεται κλισέ ξέρω αλλά ο οποιοσδήποτε στη θέση μου πιστεύω οτι θα είχε αυτη την ανάγκη. Τέσπα καλώς ή κακώς έγινε.Με αυτόν συνεχίσαμε να βρισκόμαστε και σε κάποια φάση μου λέει οτι θα θελε να το συνεχίσουμε γιατι περνάει πολύ όμορφα και όλα τα συναφή. Και εδώ αρχίζουν τα "ωραία":1. Εκτός του οτι δεν ξέρω αν είμαι σε φάση ψυχολογικά να κάνω κάτι άλλο, αρχίζει και μου αρέσει επικίνδυνα. Don't judge me!! 2. Μόλις έμαθα οτι σε 3 μήνες φεύγω εξωτερικό γιατί με πήραν για δουλειά.3. Μόλις μου στείλε μύνημα ο άλλος οτι μεθαύριο έρχεται να με βρει να μου μιλήσει.Βοήθεια!!!