5.12.2013 | 12:40
Μπου βρε μαρουλάκι
Δυο χρόνια και κάτι ψιλά, έξι αφότου σε γνώρισα, μα δε περνάει μέρα να μη σκεφτώ.Σαν σε δω σε όνειρο περνάω όλη μου τη μέρα στο κρεβάτι μπας τυχόν ξαναπεράσεις από μπροστά μου.Μου λείπει ο άνθρωπός μου, θέλω εσένα, μα με βαρέθηκες, πια δε μου μιλάς.Αναρωτιέμαι τι θα μου ευχηθείς μεθαύριο αλλά το μόνο που θέλω είναι ο,τι δε μπορώ να έχω… Θα είναι ενδιαφέρον να υποκριθείς πως δεν με θυμήθηκες.